۲ قاعده «خروج از حَدّین»

در روایات متعدد وقتی در مورد خداوند ‌‌سؤال می‌شود، امامان معصوم علیهم السلام تصریح می‌کنند که خداوند را باید از دو حد خارج کرد. خارج کردن خداوند از دو حد به منزله قاعده‌ای در خداشناسی است که بر همه مباحث خداشناسی حاکم است و هر نظریه‌ای که با این اصل در تعارض افتد، نادرست خواهد بود. منظور از دو حد، «حدّ نفی و تعطیل» و «حدّ تشبیه» است.

ادله نقلی قاعده

احادیث مرتبط با این قاعده دو دسته‌اند:

۱. احادیثی که تصریح دارند خداوند شیْ‏ء خارج از دو حد تعطیل و تشبیه است. برای مثال، این احادیث را می‌توان ذکر کرد:

حسین بن سعید از امام علیه السلام می‌پرسد که آیا می‌توان به خداوند شیْ‏ء گفت، امام علیه السلام می‌فرمایند: «نَعَمْ یُخْرِجُهُ مِنَ الْحَدَّیْنِ حَدِّ التَّعْطِیلِ وَحَدِّ التَّشْبِیهِ‏؛^۱ آرى، او را