قاضی سعید قمی دو تفسیر بالا را در تفسیر خود جمع کرده است و می‌گوید:

۰.[جمله لیس بین الخالق و المخلوق شی‏ء] بیان این امر است که میان خالق و مخلوق هیچ‌گونه واسطه‌ای وجود ندارد حتی واسطه در ایجاد تا چه برسد به مناسبت میان آنها در ذات و صفات.^۱

علامه طباطبایی در مورد فقره دوم حدیث، می‌فرماید:

۰.«خداوند موجودات را از چیزی نیافریده است»، چیزی که رابط میان خالق و مخلوق باشد و خالق و مخلوق را به یک‌دیگر برساند، همان‌‌‌‌‌‌‌طور که صورتی که در ذهن انسان سازنده است و نیز ماده خارجی که در دست اوست، او را به چیز ساخته شده ارتباط می‌دهد.^۲

ایشان عبارت «لا مِنْ شَیْ‏ءٍ کَانَ» را متعلق به خالق الاشیاء می‌داند، یعنی این اشیاء از اصول و مواد قبلی گرفته نشده‌اند. اما ملاصالح مازندرانی عبارت «لا مِنْ شَیْ‏ءٍ کَانَ» را خبر دوم برای اللّه قلمداد می‌کند و در ادامه می‌گوید: برخی این عبارت را متعلق به خالق الاشیاء دانسته‌اند:

۰.جمله «لا من شیْ‏ء کان» خبر بعد از خبر [برای اللّه] است یعنی برای خداوند نمی‌توان ماده‌ای تصور کرد و در ادامه، خواهد آمد که اگر کسی گمان کند خداوند از چیزی به وجود آمده است او را محدَث [و ممکن] قرار داده است و احتمال دارد جمله «لا من شیْ‏ء کان» متعلق به خالق

به نفی اشتراک خالق و مخلوق تفسیر کرده‌اند. ملاصالح مازندرانی می‌گوید:

۰.جمله (لیس بین الخالق و المخلوق شی‏ء) یعنی میان خالق و مخلوق مشترک معنوی نیست و اشتراک واژه‌های عالم و قادر و موجود و غیر آن میان خالق و مخلوق تنها به اشتراک اسم و لفظ است.^۱

علامه مجلسی این جمله را ناظر به نفی حقیقت و ماده مشترک میان خالق و مخلوق می‌داند که همسو با تفسیر ملاصالح است.^۲ ملاصدرا نیز جمله نخست را ناظر به نفی اشتراک بین خالق و مخلوق، البته، با تفسیری متناسب با فلسفه خویش، می‌داند،^۳ اما علامه طباطبایی کلمه شیْ‏ء در جمله را به‌واسطه میان خالق و مخلوق تفسیر می‌کند که این واسطه نه خالق باشد و نه مخلوق و در عین حال رابط میان آنها؛ ایشان می‌فرماید:

۰.لیس بین الخالق والمخلوق شی‏ء أی أمر یربطهما هو غیرهما «میان خداوند و خلائق واسطه‏اى نیست» مى‏رساند که بیرون از خداوند و خلایق هیچ موجودى نیست که خلایق را با خداوند مرتبط سازد.^۴