۴۴۳۶.امام على عليه السلامـ در قنوت خود در مسجد بنى كاهل ـ: بار خدايا! ما از تو كمك مى خواهيم، طلب بخشش مى كنيم و درخواست هدايت داريم، به تو ايمان داريم و بر تو توكّل مى كنيم و بر خوبى ها ثنايت مى گوييم و به تو كفر نمى ورزيم و آن را كه منكر توست ، ترك مى كنيم و رهايش مى سازيم .
بار خدايا! تو را مى پرستيم، براى تو نماز مى خوانيم و سجده مى كنيم و براى تو سعى مى كنيم و به سوى طاعت تو مى شتابيم و رحمت تو را اميد مى بريم و از عذابت مى ترسيم ؛ چرا كه عذابت سزاوار كافران است.
بار خدايا! با آنان كه هدايت كردى ، هدايتمان كن و در جمع آنان كه عافيتشان دادى ، عافيتمان ده و با آنان كه دوستشان داشتى،دوستمان بدار و آنچه را كه عنايت كردى، براى ما مبارك ساز و از شرّ آنچه كه حكم كردى،محفوظمان دار ؛ چون كه تو حكم مى كنى و كسى بر تو حكم نمى كند.
همانا آن كه تو دوستش بدارى ، ذليل نمى گردد و آن كه تو دشمنش بدارى ، عزت نمى يابد . پروردگارا! مبارك و بلندمرتبه اى. از تو طلب بخشش مى كنم و به سوى تو برمى گردم .
«پروردگارا! اگر فراموش كرديم يا به خطا رفتيم ، بر ما مگير . پروردگارا! هيچ بارگرانى را بر [ دوش ] ما مگذار ؛ آن گونه كه بر [ دوش ] كسانى كه پيش از ما بودند ، نهادى . پروردگارا! آنچه تاب آن را نداريم ، بر ما تحميل مكن و از ما درگذر و ما را ببخشاى و بر ما رحمت آور . سرور ما تويى . پس ما را برگروه كافران ، پيروز كن» .
ك ـ در قنوت نماز وَتْر
۴۴۳۷.امام على عليه السلام :بار خدايا! با تقدير و با تدبير و با بصيرت و بدون كوتاهى مرا آفريدى ، و به قدرت و توان خود ، مرا از تاريكى هاى سه گانه بيرونم آوردى . در دنيا تلاش مى كنم ، گِرد مى آورم و آن گاه از آن جدا مى شوم . در دنيا به من آب و نان دادى و ديدم را به هدايت ، بينا ساختى . چه نيك پروردگار و مولايى ، تو.
اى آن كه اكرامم كردى و شريفم داشتى و نعمتم دادى! از زقّوم ۱ به تو پناه مى برم و از حَميم ۲ به تو پناه مى برم ، از بسترى در آتش ، در بين طبقه هاى آتش ، در سايه هاى آتش ، در روز آتش به تو پناه مى برم ، اى پروردگار آتش!
بار خدايا! از تو بسترى در بهشت در بين نهرها، درخت ها، ميوه ها، گُل ها، خدمتكاران و همسرانِ آن جا مى خواهم .
بار خدايا! من از تو بهترينِ بهترها ، رضوان و بهشت تو را مى خواهم ، و از بدترين بدها و خشم و آتش تو به تو پناه مى برم. اين ، جايگاه كسى است كه از آتش به تو پناه برده است (و اين جمله را سه مرتبه تكرار كرد).
بار خدايا! بيمت را در همه جسمم قرار ده ، و دلم را پُر بيم تر از آنچه هست ، قرار ده ، و در هر روز و شب ، بهره و نصيبى از كار بر طبق اطاعتت و جلب خشنودى ات براى من قرار ده .
بار خدايا! تو نهايتِ مقصود من و اميد من و خواست من و درخواستم هستى.
اى خداى من! از تو كمال ايمان، تمامت يقين و توكّل راستين بر تو و خوش گمانى در حقّ تو را مى طلبم.
اى سرور من! نيكى هاى مرا دو چندان ، نمازم را خاشعانه ، دعايم را به اجابتْ رسيده، عملم را پذيرفته، تلاشم را قدرْ شناخته، و گناهم را بخشيده قرار ده ، و از طرف خويش ، شادابى و سرور به من عطا كن و بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست .
