۳ / ۳ ـ ۷
دعاى او در پناهجويى از بدى ها
الف ـ غضب خدا
۴۳۱۹.امام على عليه السلام :بار خدايا! از ضعف توانايى، كمى چاره انديشى و كم اعتنايى مردم به خويش ، به تو شكايت مى برم. اى مهربان ترينِ مهربانان! مرا به كه وا مى گذارى؟ به دشمنى كه با من درشت خويى مى كند؟ يا به خويشى كه اختيارم را به او سپرده اى؟ اگر بر من خشم نگرفته باشى ، [ از هر چه پيش آيد ] باكم نيست ؛ جز آن كه عافيت تو براى [ انجام دادن وظايفى كه دارم ] گسترده تر است.
پناه مى جويم به نور ذات بشكوه تو ـ كه آسمان ها بدان روشن است و تاريكى ها بدان درخشان ـ و برپايه آن ، كار دنيا و آخرتْ سامان يافته ، از اين كه خشمت بر من فرود آيد و يا نارضايتى ات بر من نازل شود . تو راستْ حقّ سرزنش ، تا آن گاه كه خشنود گردى ، و هيچ توان و قدرتى جز براى تو نيست.
