۱ / ۲
اختصاص ساعتى ويژه براى آموزش وى
۴۷۷۵.امام على عليه السلام :شـب هـنگام ، ساعتـى از وقـت پيامبر خدا براى من بود ، و خداوند عز و جل ، هر نفعى را كه مى خواست به من برساند ، در اين وقت مى رسانْد .
۴۷۷۶.امام على عليه السلام :در سحرگاهان ، ساعتى به من اختصاص داشت كه در آن هنگام ، به نزد پيامبر خدا مى رفتم . اگر به نماز ايستاده بود ، براى من «سبحان اللّه » مى گفت و اين «سبحان اللّه » گفتن ، اجازه ايشان براى [ ورود] من بود ، و اگر در نماز نبود ، به من اجازه ورود مى داد .
۴۷۷۷.امام على عليه السلام :من در پيشگاه پيامبر خدا، جايگاهى داشتم كه هيچ كس چنان جايگاهى نداشت . من هر سحرگاه ، نزد ايشان مى رفتم و مى گفتم : «سلام بر تو ، اى پيامبر خدا!» . اگر سرفه مى كرد ، نزد خانواده ام بر مى گشتم ، وگرنه داخل مى شدم .
۴۷۷۸.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ: به يقين مى دانيد كه من با پيامبر خدا ، نشست هاى خصوصى اى داشتم كه جز من ، هيچ كس از [ محتواى] آنها آگاهى نمى يافت .
۴۷۷۹.امام على عليه السلام :من دو بار [ در شبانه روزْ ]خدمت پيامبر خدا مى رفتم ؛ يك بار در شب و يك بار در روز . هر گاه نزد او مى رفتم و در نماز بود ، براى من سرفه مى كرد .
