۴ / ۱ ـ ۲
پيمان برادرى بستن پيامبر بين يارانش پس از هجرت
۴۶۱۳.المناقب ، ابن مغازلىـ به نقل از حذيفة بن يمان ـ: پيامبر خدا بين ياران انصار و مهاجر خود،پيمان برادرى بست و هركس را با همانندش برادر مى ساخت . آن گاه دست على بن ابى طالب عليه السلام را گرفت و فرمود : «اين ، برادر من است».
حذيفه گفت : پيامبر خدا ، سرور مسلمانان، پيشواى پرهيزگاران و فرستاده پروردگار جهانيان كه در بين مردم ، براى او شبيه و همانندى نيست،با على بن ابى طالب برادرند.
۴۶۱۴.السيرة النبويّةـ به نقل از ابن اسحاق ـ: پيامبر خدا بين ياران مهاجر و انصار خود ، پيمان برادرى بست و طبق آنچه كه به ما رسيده ـ كه به خدا پناه مى بريم كه چيزى را كه نگفته ، به وى نسبت دهيم ـ ، فرمود : «در راه خدا ، دو نفر دو نفر ، برادر شويد» . آن گاه ، دست على بن ابى طالب عليه السلام را گرفت و فرمود : «اين ، برادر من است» .
پس پيامبر خدا ، سرور فرستادگان، پيشواى پرهيزگاران، فرستاده پروردگار جهانيان ، كسى كه در بين بندگان ، همسنگ و همانند او نيست ، با على بن ابى طالب عليه السلام برادر گرديدند و حمزة بن عبد المطلب ، شير خدا و شير پيامبر خدا و عموى او ـ و زيد بن حارثه ، آزاد شده پيامبر خدا ، برادر شدند و در جنگ اُحد ، به هنگامى كه حمزه در جنگ شركت كرد ، او را در صورت مرگش وصىّ خود قرار داد ، و جعفر بن ابى طالب ، ذوجناحين ـ كه در بهشت پرواز مى كند ـ و معاذ بن جبل از بنى سلمه ، برادر يكديگر شدند.
ابن هشام مى گويد : جعفر بن ابى طالب ، در آن روزها ، بيشتر مواقع در حبشه بود.
۴۶۱۵.الطبقات الكبرىـ به نقل از محمّد بن عمر بن على ـ: هنگامى كه پيامبرخدا آمد، در بين بعضى از مهاجران با يكديگر ، پيمان برادرى بست ، چنان كه بين پاره اى مهاجران و انصار ، پيمان برادرى بست ، و پيمان برادرى ، جز قبل از جنگ بدر نبود و بين آنان ، بر پايه حق و مواسات ، پيمان برادرى برقرار كرد و پيامبر خدا ، بين خود و على بن ابى طالب ، پيمان برادرى بست.
