۳ / ۵
پيشواى مستضعفان
۳ / ۵ ـ ۱
همسنگ كردن خويش با ناتوان ترين ها
۴۵۰۳.امام على عليه السلام :خداوند ، مرا پيشواى بندگانش قرار داده است و بر من واجب كرده كه خودم، خوردنم، نوشيدنم و پوششم را به قدر ناتوان ترينِ مردم قرار دهم تا ندار به نادارى ام اقتدا كند و ثروت ثروتمند ، او را سركش نسازد.
۴۵۰۴.الكافىـ به نقل از صالح بن ابى حمّاد و احمد بن محمّد و ديگران ، درباره امام على عليه السلام در جريان انتقاد ايشان از عاصم بن زياد ، كه لباس درشت پوشيده و از اجتماع ، دورى گزيده بود و برادرش ربيع بن زياد ، شكايت او را نزد على عليه السلام برده بود كه به خاطر اين رفتار ، خانواده اش را غمگين و فرزندانش را محزون ساخته است ـ: [ فرمود :] «عاصم بن زياد را نزد من بياوريد».
او را آوردند. هنگامى كه او را ديد ، با او ترش رويى كرد و به وى فرمود : «از خانواده ات شرم نمى كنى؟ به فرزندانت رحم نمى كنى؟ آيا مى پندارى كه خداوند ، پاكى ها را براى تو حلال شمرده ، ولى از اين كه از آنها استفاده كنى ، ناخشنود است؟! تو نزد خداوند ، كوچك تر از اين هستى .
آيا خداوند نمى گويد : «و زمين را براى مردم نهاد. در آن، ميوه است و نخل ها با خوشه هاى غلاف دار» ؟ آيا خداوند نمى گويد : «دو دريا را [به گونه اى] روان كرد [كه] با هم برخورد كنند . ميان آن دو ، حدّ فاصلى است كه به هم تجاوز نمى كنند» تا آن جا كه مى گويد : «از هر دو [ دريا ]مرواريد و مرجان برآيد» ؟
به خدا سوگند ، به كار بردن عملى نعمت هاى خداوند ، پيش او محبوب تر از به كار بردن زبانى آنها است و خداوند متعال مى فرمايد : «و از نعمت پروردگار خويش [ با مردم ] سخن گوى» ».
عاصم گفت : اى امير مؤمنان! پس چرا تو در غذا خوردنت ، به غذاى دشوارخوار و در لباس پوشيدنت ، به لباس خشنْ بسنده كرده اى؟
فرمود : «واى بر تو! خداوند عز و جل بر پيشوايان حق ، واجب ساخته كه خود را همسنگ ناتوان ترينِ مردم سازند تا فقرِ تهى دست ، وى را به هيجان نياورد و به شورش وا ندارد».
