۴۸۸۷.امام على عليه السلامـ خطاب به كُمَيل بن زياد نَخَعى ـ: بدان كه در اين جا ، دانشى فراوان انباشته است (و با دست به سينه اش اشاره كرد) . اى كاش فراگيرندگانى براى آن مى يافتم !
آرى ، [ گاهْ] تيز فهمانى يافتم كه براى آن ، امين نبودند ؛ چرا كه ابزار دين را براى دنيا به كار مى بردند، و با نعمت هاى خداوند ، بر بندگانش برترى مى جُستند ، و با برهان هاى الهى ، بر دوستان خدا فخر مى فروختند ، و يا كسانى را يافتم كه سر به فرمان حق مداران بودند ؛ امّا در شناخت زواياى حق، بصيرت نداشتند و با نخستين شُبهه اى كه پيش مى آمد ، شك و ترديد در دلشان رخنه مى كرد . [ براى فراگرفتن چنان دانشى ]نه اين درخور است و نه آن .
يا كسى [ را يافتم] كه سختْ در پى لذّت است و رام شهوت و يا شيفته گِرد آوردن مال و انبار كردن آن . هيچ يك از اين دو [ نيز] ، توان پاسدارى از دين را ندارند و بيشتر به چارپايان چرنده شباهت دارند . چنين است كه دانش ، با مرگ دانشوران مى ميرد . ۱
۴۸۸۸.امام على عليه السلامـ در حالى كه به سينه اش اشاره مى كرد ـ: اين جا از دانشى فراوان ، لبريز است ؛ امّا جويندگان آن ، اندك اند و به زودى پشيمان مى شوند ، و آن ، هنگامى است كه مرا از دست بدهند .
