۴۰۰۴ . و نيز سروده است :
على عليه السلام ، از محمّد كه بگذريم ، دوست داشتنى ترينِ مردم
نزد من است . اى ملامتگر! از ملامت دردآور ، دست بردار .
على ، وصىّ مصطفى و پسر عموى اوست
و نخستين نمازگزار و يكتاپرست است . پس بدان .
على ، هدايتگر و پيشوايى است كه
در دين ما هر تاريكى اى را برايمان روشن كرده است .
على ، متصدّى حوض [ پيامبر صلى الله عليه و آله ] و نگهبان آن است
كه گنهكاران را از گرداگرد آن ، دور مى سازد .
على ، تقسيم كننده دوزخ است با سخنش كه مى گويد :
اين را رها كن و بر اين بنوشان و بخوران .
از آنان به هركس دست يافتى ، در آتش خويش گير
ولى به آن كه از گروه من است ، نزديك مشو كه ستمگر مى شوى .
على ، فردا فراخوانده مى شود و پروردگارش بدو خلعت مى پوشاند
و او را به حق ، به سان رفيق گرامى ، به خويش نزديك مى سازد.
اگر تو در روزى كه او را نزديك مى سازد
و خشنودى خود را نشان مى دهد ، رويگردانى ، از اكنون چنان باش .
تو او را در نزد حوض ، ايستاده مى بينى
به همراه مصطفى ، رهبر و پيامبر معظّم .
كه هر كس را كه در دنيا آن دو را دوست مى داشت
به سوى بهشت و سايه گسترده طوبى هدايت مى كنند .
على ، امير مؤمنان است و اداى حقّ او
بر هر مسلمانى از سوى خدا واجب است .
چرا كه پيامبر خدا به حقّ او وصيّت كرده
و او را در هر فى ء و غنيمتى سهيم گردانيده است .
و صدّيقه اى را به همسرى او درآورده كه
جز مريم بتول ، كسى همانند او نبود .
او نسبت به مصطفى ، چون هارون بن عمران
نسبت به موساى نجيب و كليم بود .
در روز غدير ، ولايت او را واجب گردانيد
بر هر شخص عرب و عجم .
در نزديك دوحه خُم ، دست راست او را گرفت
و با صدايى آشكار ، به نام او فراخواند .
سوگند به خدايى كه به رُكن خانه اش
هر تيره رويى با چهره گردآلود ، پناه مى آورد
و از هر شهرى سواره به آن جا مى شتابند
كه هر كه در روز دوح تسليم نشد ، گم راه گشت .
آن روز كه [ پيامبر خدا ] ولايت امر را به او سپرد
و ميراث علم را كه دستگيره محكم دين بود ، به وى سفارش كرد .
همواره وام ها و تعهّدات او را ادا كرد
و در هر موسمى ، هر شنونده اى را بدان فرا خواند .
