قرن هشتم
۱۰ / ۳۸
شاه نعمة اللّه ولى ۱
۱۵ . شاه نعمة اللّه ، شاعر عارف ، مى گويد :
آن اميرالمؤمنين ، يعنى على
وان امام المتّقين ، يعنى على
آفتاب آسمان «لا فتى»
نور ربّ العالمين ، يعنى على
شاه مردان ، پادشاه مُلك دين
سرور خُلد برين ، يعنى على
نام او روح القدس از بهر نام
مى نويسد بر جبين ، يعنى على
گر امامى بايدت معصوم و پاك
مى طلب شاهى چنين ، يعنى على
گر محمّد هست ختم انبيا
گشته بر خاتم نگين ، يعنى على
ساقى كوثر ، امام اِنس و جان
مصطفى را جانشين ، يعنى على
فتح و نصرت داشت در روز غزا
بر يسار و بر يمين ، يعنى على
پيشوايى گر گزينى ، اى عزيز!
اين چنين شاهى گزين ، يعنى على
مخزن الأسرار اسماى اله
نفْس خيرالمرسلين ، يعنى على
بود با سرّ نبوت روز و شب
رازدار و هم قرين ، يعنى على
دين و دنيا رونقى دارد كه هست
كارساز آن و اين ، يعنى على
اين نصيحت بشنو از من ، ياد دار
دائما مى گو همين ، يعنى على
ناز دارد بر جميع اوليا
آن ولىّ نازنين ، يعنى على
صورتش در «طا»و«ها» مى جو كه هست
معنى اش در «يا»و«سين»،يعنى على
دست بُرده از يدِ بيضا به روز
معجزه در آستين ، يعنى على
معنى علم لدنّى بى خلاف
عالِم لوح مبين ، يعنى على
در ولايت ، اوّلينِ اوليا
در خلافت ، آخرين ، يعنى على
«نعمة اللّه » خوشه چين خرمنش
دلنواز خوشه چين ، يعنى على . ۲
1.مير نور الدين نعمة اللّه بن مير عبد اللّه ، از مشايخ بزرگ صوفيّه است كه در سال ۷۳۱ ق ، در حلب ، متولّد شد . او در ۲۴ سالگى به زيارت مكّه رفت و هفت سال در آن جا اقامت ورزيد . وى بخشى از عمرش را در سمرقند ، هرات و يزد گذراند و سرانجام در ماهان ، مقيم گشت و همان جا درگذشت. اشعارش اغلب در وحدت وجود است و حدود چهارده هزار بيت از وى باقى مانده است . وى در سال ۸۳۴ ق ، درگذشت .
2.ديوان شاه نعمة اللّه ولى (به سعى : جواد نوربخش ، تهران : انتشارت خانقاه نعمة اللهى ، ۱۳۶۱ ش) : ص ۷۶۲ .