۹ / ۱۳
سُفيان ثَورى ۱
۳۹۷۶.المناقب ، ابن شهرآشوبـ به نقل از سفيان ثورى ـ: على بن ابى طالب در بين مسلمانان و مشركان ، چون كوه بود كه خداوند به وسيله او مسلمانان را عزّت بخشيد و مشركان را ذليل ساخت.
۳۹۷۷.حِلية الأولياءـ به نقل از عطاء بن مسلم ـ: از سفيان شنيدم كه مى گفت : على عليه السلام با كسى مناظره نكرد ، جز آن كه او را شكست داد.
۹ / ۱۴
شافِعى ۲
۳۹۷۸.الصواعق المحرقة :شافعى سرود :
گفتند رافضى شده اى . گفتم : هرگز!
رفض ، نه دين من است و نه باورم.
امّا بدون هيچ ترديدى دوست دارم
بهترين پيشوا و بهترين هدايتگر را.
اگر دوست داشتن «ولى» رفض است
من رافضى ترينِ بندگانم.
و همچنين سرود :
اى سواره! در مُحَصَّبِ ۳ مِنا درنگ كن
و به ساكنان و رهگذران خَيف ندا ده ،
در آن سحرگاهان كه حاجيان به سوى مِنا
چون خروش فُرات به راه مى افتند ،
كه : اگر دوستى آل محمّد صلى الله عليه و آله ، رافضى گرى است
جنّ و انس ، گواهى دهند كه من رافضى ام.
1.سفيان بن سعيد بن مسروق ثورى ، در سال ۹۷ ق ، در زمان خلافت سليمان بن عبد الملك به دنيا آمد و در سال ۱۶۱ق ، در خلافت مهدى در بصره درگذشت. ابن عيينه گفته : اصحاب حديث ، سه نفرند : ابن عبّاس در زمان خودش ، شعبى در زمان خودش ، و ثورى در زمان خودش (ر. ك : سير أعلام النبلاء : ج ۷ ص ۲۲۹ ش ۸۲ ، الطبقات الكبرى : ج ۶ ص ۳۷۱ ، تهذيب التهذيب : ج ۲ ص ۳۵۶ ش۲۸۶۶) .
2.محمّد بن ادريس بن عباس بن عثمان بن شافع ، پيشواى مذهب شافعى ، در غزّه در سال ۱۵۰ ق ، به دنيا آمد و در سال ۲۰۴ ق ، درگذشت. احمد بن حنبل گفته : شافعى در چهار رشته داناى كل بود ؛ در لغت ، داورى ، معانى و فقه (ر. ك : سير أعلام النبلاء : ج ۱۰ ص ۵ و ۱۰ و ۸۱ ، تهذيب الكمال : ج ۲۴ ص ۳۷۶ ش۵۰۴۹) .
3.محصَّب ، مسيلى بين مكّه و مِناست و مسجدى در آن جاست كه مى گويند پيامبر صلى الله عليه و آله در آن جا فرود آمد و نماز گزارد . (م)