345
دانش نامه اميرالمؤمنين علیه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج7

۲۹۵۴.بحار الأنوارـ به نقل از لوط بن يحيى ، از اساتيدش در روايت ـ: [ على عليه السلام ] ساعتى طولانى بى هوش بود و به هوش آمد (پيامبر خدا نيز چنين بود، يعنى ساعتى طولانى بى هوش مى شد و دوباره به هوش مى آمد؛ چرا كه آن حضرت هم مسموم شده بود) . چون به هوش آمد، امام حسن عليه السلام ظرف شيرى به وى داد. اندكى از آن نوشيد . سپس آن را از دهانش دور ساخت و فرمود: «نزد اسيرتان ببريد».
سپس به حسن عليه السلام فرمود: «فرزندم! به حقّى كه بر تو دارم ، قَسمت مى دهم كه آب و غذايش را خوب قرار دهيد و تا لحظه مرگ من با او مدارا كنيد. از آنچه خود مى خورى و مى نوشى به او هم بخوران و بنوشان تا برتر از او باشى». در آن هنگام شير نزد ابن ملجم بردند و آنچه را امير مؤمنان درباره او گفته بود ، به او خبر دادند.

۵ / ۱ ـ ۲

مبادا مُثله اش كنيد!

۲۹۵۵.امام على عليه السلامـ در وصيّتى كه پس از ضربت ابن ملجم ملعون به امام حسن و امام حسين عليهماالسلام داشت ـ: اى فرزندان عبدالمطّلب! مبادا كه خود را به خون هاى مسلمانان بيالاييد و بگوييد: امير مؤمنان كشته شده است. هلا، كه به قصاص خون من جز قاتلم را نكشيد! بنگريد، اگر من از اين ضربت او مُردم، به او يك ضربت در مقابل آن ضربت بزنيد . اين مرد را مُثله نكنيد، كه از پيامبر خدا شنيدم مى فرمود: «از مثله كردن بپرهيزيد، هرچند نسبت به سگ هار و گزنده!» .

۲۹۵۶.الاستيعاب:چون او (ابن ملجم) را گرفتند، على عليه السلام فرمود: «او را حبس كنيد . اگر من مُردم، او را بكُشيد، ولى مُثله اش نكنيد و اگر نمُردم، پس تصميم عفو يا قصاص با خود من است» .


دانش نامه اميرالمؤمنين علیه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج7
344

۲۹۵۴.بحار الأنوار عن لوط بن يحيى عن أشياخه :اُغمِيَ عَلَيهِ ساعَةً طَويلَةً وأفاقَ ـ وكَذلِكَ كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يُغمى عَلَيهِ ساعَةً طَويلَةً ويُفيقُ اُخرى ؛ لِأَنَّهُ صلى الله عليه و آله كانَ مَسموما ـ فَلَمّا أفاقَ ناولَهُ الحَسَنُ عليه السلام قَعباً ۱ مِن لَبَنٍ ، فَشَرِبَ مِنهُ قَليلاً ثُمَّ نَحّاهُ عَن فيهِ وقالَ : اِحمِلوهُ إلى أسيرِكُم ، ثُمَّ قالَ لِلحَسَنِ عليه السلام : بِحَقّي عَلَيكَ يا بُنَيَّ إلّا ما طَيَّبتُم مَطعَمَهُ ومَشرَبَهُ ، وَارفُقوا بِهِ إلى حينِ مَوتي ، وتُطعِمُهُ مِمّا تَأكُلُ وتَسقيهِ مِمّا تَشرَبُ حَتّى تَكونَ أكرَمَ مِنهُ ، فَعِندَ ذلِكَ حَمَلوا إلَيهِ اللَّبَنَ وأخبَروهُ بِما قالَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام في حَقِّهِ . ۲

۵ / ۱ ـ ۲

إيّاكُم وَالمُثلَةَ

۲۹۵۵.الإمام عليّ عليه السلامـ مِن وَصِيَّتِهِ لِلحَسَنِ وَالحُسَينِ عليهماالسلام لَمّا ضَرَبَهُ ابنُ مُلجَمٍ لَعَنَهُ اللّهُ ـ: يا بَني عَبدِ المُطَّلِبِ ، لا اُلفِيَنَّكُم تَخوضونَ دِماءَ المُسلِمينَ خَوضا ، تَقولونَ : قُتِلَ أميرُ المُؤمِنينَ . ألا لا تَقتُلُنَّ بي إلّا قاتِلي .
اُنظُروا إذا أنَا مُتُّ مِن ضَربَتِهِ هذِهِ فَاضرِبوهُ ضَربَةً بِضَربَةٍ ، ولا تُمَثِّلوا بِالرَّجُلِ ؛ فَإِنّي سَمِعتُ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَقولُ : إيّاكُم وَالمُثلَةَ ولَو بِالكَلبِ العَقورِ ! ۳

۲۹۵۶.الاستيعاب :لَمّا اُخِذَ [ابنُ مُلجَمٍ] قالَ عَلِيٌّ عليه السلام : اِحبسُوهُ ؛ فَإن مُتُّ فَاقتُلوهُ ، ولا تُمَثَّلوا بِهِ ، وإن لَم أمُت فَالأَمرُ إلَيَّ فِي العَفوِ أوِ القِصاصِ . ۴

1.القَعْب : القَدَح الضَّخْم ، الغلِيظُ ، الجافي (لسان العرب : ج ۱ ص ۶۸۳ «قعب») .

2.بحار الأنوار : ج ۴۲ ص ۲۸۹ .

3.نهج البلاغة : الكتاب ۴۷ ، روضة الواعظين : ص ۱۵۲ ؛ تاريخ الطبري : ج ۵ ص ۱۴۸ ، الكامل في التاريخ : ج ۲ ص ۴۳۵ ، المعجم الكبير : ج ۱ ص ۱۰۰ ح ۱۶۸ ، تهذيب الآثار (مسند عليّ بن أبي طالب) : ص ۷۵ ح ۱۳۷ وفيه إلى «بالرجل» ، المناقب للخوارزمي : ص ۳۸۶ ح ۴۰۱ والثلاثة الأخيرة عن إسماعيل بن راشد ، الرياض النضرة : ج ۳ ص ۲۳۸ .

4.الرياض النضرة : ج ۳ ص ۲۳۶ ، الاستيعاب : ج ۳ ص ۲۱۹ الرقم ۱۸۷۵ ، وفيه «اجلسوه» بدل «احبسوه» .

  • نام منبع :
    دانش نامه اميرالمؤمنين علیه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج7
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ریشهری، با همکاری: سیّد محمّدکاظم طباطبایی و سیّد محمود طباطبایی‏نژاد، ترجمه: عبدالهادی مسعودی، محمّد علی سلطانی، مهدی مهریزی، سیّد ابوالقاسم حسینی(ژرفا)، و جواد محدّثی
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 34812
صفحه از 580
پرینت  ارسال به