۳۰۸۹.امام باقر عليه السلام :على بن ابى طالب عليه السلام و وليد بن عقبة بن ابى معيط، بگومگو كردند. وليد بن عقبه فاسق ، گفت : سوگند به خدا كه من از تو در گفتار، رساتر، و در نيزه زنى ، تيزتر، و هنگام هجوم دشمن، استوارتر و پا برجاترم.
على عليه السلام فرمود : «ساكت باش كه تو فاسقى».
سپس خداوند، اين آيه را نازل كرد : «آيا كسى كه مؤمن است، چون كسى است كه نافرمان است؟ يكسان نيستند. امّا كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده اند، به [ پاداشِ] آنچه انجام مى دادند، در باغ هايى كه در آنها جايگزين مى شوند، پذيرايى مى گردند» و او ، على بن ابى طالب عليه السلام است.
۳۰۹۰.الفتوحـ درباره مشاجره اى كه بين وليد و على عليه السلام پيش آمد ـ: وليد به على عليه السلام گفت : من در نيزه زنى ، از تو تيزترم، در گفتار، مسلّط ترم و بر دشمن، از تو ضربه زننده ترم.
على عليه السلام به او فرمود : «ساكت باش كه تو فاسقى».
وليد از اين سخن، خشمگين شد و به پيامبر صلى الله عليه و آله در اين باره شكايت كرد . آن گاه درباره وى اين آيه نازل شد كه «آيا كسى كه مؤمن است، چون كسى است كه نافرمان است؟ يكسان نيستند» يعنى وليد بن عقبه .
حَسّان بن ثابت ، در اين باره چند بيت سرود كه مطلع آنها چنين است :
خداوند كه كتاب او ارجمند است ،
درباره على عليه السلام و وليد، آيه اى فروفرستاد.