393
دانش نامه اميرالمؤمنين علیه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج7

۲۹۸۹.امام صادق عليه السلام :چون امير مؤمنان ضربت خورد، به حسن و حسين ـ درودهاى خدا بر آنان باد ـ فرمود: «مرا غسل دهيد، كفن كنيد، حنوط كنيد، درون تابوتم بگذاريد و عقب تابوت را برداريد، چون جلوى آن را ديگران برمى دارند . به قبر كَنده و آماده اى ولحد و خشتِ قبر فراهم شده اى مى رسيد. مرا در قبر بگذاريد، خشت بر روى لحد بگذاريد، از طرف سرم يك خشت را برداريد، ببينيد چه مى شنويد».
آن دو بزرگوار ، خشتى از طرف سرِ لحد برداشتند، پس از آن كه خشت هاى لحد را چيده بودند . ديدند در قبر چيزى نيست. ناگهان هاتفى ندا داد: «امير مؤمنان ، بنده شايسته اى بود. خداوند او را به پيامبرش ملحق ساخت و با اوصيا پس از انبيا چنين مى كند. حتّى اگر پيامبرى در مشرق بميرد و وصىّ او در مغرب از دنيا برود، خداوندْ وصى را به نبى ملحق مى كند».

۲۹۹۰.فضائل الصحابة ، ابن حنبلـ به نقل از هارون بن سعد ـ: نزد على عليه السلام مُشكى بود . وصيّت كرد كه او را با آن حنوط كنند. فرمود: «اضافه اى از حنوط پيامبر خداست».

۲۹۹۱.امام صادق عليه السلام :چون امير مؤمنان را غسل دادند، از سوى خانه ندا آمد: «اگر جلوى تابوت را بگيريد، براى عقب آن كسانى هستند و اگر عقب آن را بگيريد، جلويش را ديگران مى گيرند».

۲۹۹۲.العدد القويّة:چون آن حضرت درگذشت، دو فرزندش حسن و حسين عليهماالسلام و عبد اللّه بن جعفر او را غسل دادند. نيز گفته اند: محمّد بن حنفيه. نيز گفته اند: او را غسل ندادند، چرا كه وى سالار شهيدان بود.
گفته اند: در سه پارچه سفيد كه پيراهن و عمامه در آن سه نبود، كفن شد و نزد آن حضرت چيزى از باقى مانده حنوط پيامبر خدا بود كه با آن حنوطش كردند. فرزندش حسن عليه السلام بر او نماز خواند و پنج تكبير بر او گفت ، نيز گفته شده : شش يا هفت تكبير.


دانش نامه اميرالمؤمنين علیه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج7
392

۲۹۸۹.الإمام الصادق عليه السلام :لَمّا اُصيبَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام قالَ لِلحَسَنِ وَالحُسَينِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيهِما : غَسِّلاني وكَفِّناني وحَنِّطاني وَاحمِلاني عَلى سَريري ، وَاحمِلا مُؤَخَّرَهُ تُكفَيانِ مُقَدَّمَهُ ، فَإِنَّكُما تَنتَهِيانِ إلى قَبرٍ مَحفورٍ ، ولَحدٍ مَلحودٍ ، ولَبِنٍ مَوضوعٍ ، فَالحَداني وأشرِجَا اللَّبِنَ عَلَيَّ ، وَارفَعا لَبِنَةً مِمّا يَلي رَأسي فَانظُرا ما تَسمَعانِ . فَأَخَذَا اللَّبِنَةَ مِن عِندِ الرَّأسِ بَعدَما أشرَجا عَلَيهِ اللَّبِنَ ، فَإِذا لَيسَ فِي القَبرِ شَيءٌ وإذا هاتِفٌ يَهتِفُ : أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام كانَ عَبدا صالِحا فَأَلحَقَهُ اللّهُ بِنَبِيِّهِ ، وكَذلِكَ يَفعَلُ بِالأَوصِياءِ بَعدَ الأَنبِياءِ ، حَتّى لَو أنَّ نَبِيّا ماتَ فِي المَشرِقِ وماتَ وَصِيُّهُ فِي المَغرِبِ لَأَلحَقَ اللّهُ الوَصِيَّ بِالنَّبِيِّ . ۱

۲۹۹۰.فضائل الصحابة لابن حنبل عن هارون بن سعد :كانَ عِندَ عَلِيٍّ مِسكٌ فَوَصّى أن يُحَنَّطَ بِهِ ، وقالَ : فَضلٌ مِن حَنوطِ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله . ۲

۲۹۹۱.الإمام الصادق عليه السلام :لَمّا غُسِّلَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام نودوا مِن جانِبِ البَيتِ : إن أخَذتُم مُقَدَّمَ السَّريرِ كُفيتُم مُؤَخَّرَهُ ، وإن أخَذتُم مُؤَخَّرَهُ كُفيتُم مُقَدَّمَهُ . ۳

۲۹۹۲.العدد القويّة :ولَمّا تُوُفِّيَ عليه السلام غَسَّلَهُ ابناهُ الحَسَنُ وَالحُسَينُ وعَبدُ اللّهِ بنِ جَعفَرٍ ، وقيلَ : مُحَمَّدُ بنُ الحَنَفِيَّةِ ، وقيلَ : إنَّهُ لَم يُغَسَّل لِأَنَّهُ سَيِّدُ الشُّهَداءِ .
قيلَ : كُفِّنَ في ثَلاثَةِ أثوابٍ بيضٍ لَيسَ فيها قَميصٌ ولا عِمامَةٌ ، وكانَ عِندَهُ مِن بَقايا حَنوطِ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، فَحَنَّطوهُ بِها ، وصَلّى عَلَيهِ وَلَدُهُ الحَسَنُ عليه السلام ، وكَبَّرَ عَلَيهِ خَمساً ، وقيلَ : سِتّاً ، وقيلَ : سَبعاً . ۴

1.تهذيب الأحكام : ج ۶ ص ۱۰۶ ح ۱۸۷ ، فرحة الغري : ص ۳۰ كلاهما عن سعد الإسكاف .

2.فضائل الصحابة لابن حنبل : ج ۲ ص ۵۵۹ ح ۹۴۳ ، المستدرك على الصحيحين : ج ۱ ص ۵۱۵ ح ۱۳۳۷ عن أبي وائل ، تاريخ دمشق : ج ۴۲ ص ۵۶۳ ، اُسد الغابة : ج ۴ ص ۱۱۵ الرقم ۳۷۸۹ نحوه ، الرياض النضرة : ج ۳ ص ۲۳۷ عن هارون بن سعيد .

3.الكافي : ج ۱ ص ۴۵۷ ح ۹ ، فرحة الغري : ص ۳۱ كلاهما عن عليّ بن محمّد رفعه ، خصائص الأئمّة عليهم السلام : ص ۶۴ .

4.العدد القويّة : ص ۲۴۲ ح ۲۱ ، بحار الأنوار : ج ۴۲ ص ۲۵۴ ح ۵۶ وراجع جواهر المطالب : ج ۲ ص ۱۰۹ .

  • نام منبع :
    دانش نامه اميرالمؤمنين علیه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج7
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ریشهری، با همکاری: سیّد محمّدکاظم طباطبایی و سیّد محمود طباطبایی‏نژاد، ترجمه: عبدالهادی مسعودی، محمّد علی سلطانی، مهدی مهریزی، سیّد ابوالقاسم حسینی(ژرفا)، و جواد محدّثی
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 35064
صفحه از 580
پرینت  ارسال به