497
دانش نامه اميرالمؤمنين علیه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج7

فصل يكم : على از زبان قرآن

على عليه السلام ، رازدار بزرگ قرآن كريم و رمزْ آشناى والاى اين كتاب الهى، همبَر و زبان گوياى اين پيك آسمانى است. پيوند على عليه السلام و قرآن، پيوندى ژرف و ناگسستنى است كه تا دامنه قيامت و كنار حوض كوثر، ادامه خواهد داشت. پيامبر خدا، از اين حقيقت بزرگ در حديث گرانسنگ ثَقَلين سخن گفته و نيز در حديث ديگرى فرموده است:
على با قرآن است و قرآن با على. از هم جدا نمى شوند تا در حوض بر من وارد شوند. ۱
اين گفتار پربها گوياى آن است كه على عليه السلام ، هم تراز قرآن و مدافع خستگى ناپذير معارف آن، و هم پيمان بزرگ و شارح آموزه هاى والاى آن است، چنان كه خود فرموده است:
اين، قرآن است. آن را به سخن درآوريد، و هرگز سخن نمى گويد؛ ولى من شما را از آن مى آگاهانم . ۲
و فرموده :
سوگند به خدا ، هيچ آيه اى نازل نشده، جز آن كه تحقيقا مى دانم درباره چه و در كجا و به چه كسى نازل شده است. ۳
و اين ، حقيقتى است كه از همان روزگاران نخست ، همگان به آن اذعان داشتند و صحابيان و همراهان رسول خدا بر آن معترف بودند. ۴
از سوى ديگر، از اين سخن بلند رسول خدا مى توان فهميد كه قرآن، برترين سند راهنما بر عظمت على ، گوياى شأن و منزلت و ارجمندى هاى اوست كه :
قرآن با على است. ۵
اين نكته از همان روزگاران نزول قرآن، بر هيچ كس پوشيده نبود كه پيامبر خدا فرمود :
خداوند، آيه اى نفرستاد كه در آن «اى كسانى كه ايمان آورده ايد» باشد، جز آن كه على در قلّه آن و امير آن بود.
مفسّر بزرگ قرآن، عبد اللّه بن عباس، نيز گفته است:
در قرآن، آيه اى نيست كه در آن، «اى كسانى كه ايمان آورده ايد» باشد، جز آن كه على، قلّه، امير و شريف آن است. خداوند، ياران محمّد را در قرآن، مورد سرزنش قرار داده و از على، جز به نيكى ياد نكرده است.
و نيز گفته است :
درباره هيچ كسى آن مقدار آيه قرآنى نازل نشده كه درباره على نازل شده است.
حذيفة بن يمان نيز گفته است:
در قرآن، آيه اى با خطاب «اى كسانى كه ايمان آورده ايد» نازل نشده، مگر آن كه على هسته و كانون آن است.
مجاهد گفته است :
درباره على، هفتاد آيه نازل شده كه هيچ كس در آنها با وى شريك نيست.
عبد الرحمان بن ابى ليلى گفته است :
درباره على، هشتاد آيه روشن و شفاف از كتاب خدا نازل شده است و هيچ كس از اين امّت با او در اين آيه ها سهيم نيست.
آنچه در سطور اين مجموعه در اين باره گزارش مى كنيم ، اندكى است از بسيار. البته ما در عرضه اين حقايق، راه اختصار پيش گرفته ايم و از آوردن بسيارى از آيات كه بر اساس منابع فريقين، شأن نزول آنها على عليه السلام و يا اهل بيت عليهم السلام است ، تن زده ايم.

1.ر . ك : ج ۲ ص ۱۸۹ (على با قرآن است) .

2.. ر . ك : ج ۱۰ ص ۵۴۷ (دانش كتاب) .

3.ر . ك : ج ۱۰ ص ۵۴۷ (دانش كتاب) .


دانش نامه اميرالمؤمنين علیه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج7
496

الفصل الأوّل: عليّ عن لسان القرآن

عليّ عليه السلام حافظ سرّ القرآن الكريم ، والمظهر الأسمى لفهم هذا الكتاب الإلهيّ . إنّه قرين هذا النداء السماويّ ، ولسانه الناطق .
وارتباطه به ارتباط وثيق لا ينفكّ ، ويظلّ هذا الارتباط قائما إلى يوم القيامة ، والميعاد على حوض الكوثر .
وهذه الحقيقة العظيمة نطق بها رسول اللّه صلى الله عليه و آله في حديث الثقلين العظيم ، وقال صلى الله عليه و آله في كلام آخر له أيضا : «عَلِيٌّ مَعَ القُرآنِ وَالقُرآنُ مَعَ عَلِيٍّ ؛ لا يَفتَرِقانِ حَتّى يَرِدا عَلَيَّ الحَوضَ» . ۱
يترجم لنا هذا الكلام الثمين أنّ عليّا عليه السلام عِدل القرآن الكريم ، والمدافع الدؤوب عن معارفه ، وحليفه الكبير المبيّن لتعاليمه ، كما قال عليه السلام : «ذلِكَ القُرآنُ فَاستَنطِقوهُ ولَن يَنطِقَ ، ولكِن اُخبِرُكُم عَنهُ» . ۲ وقال : «وَاللّهِ ، ما نَزَلَت آيَةٌ إلّا وقَد عَلِمتُ فيما نَزَلَت ، وأينَ نَزَلَت ، وعَلى مَن نَزَلَت» . ۳ وهذه حقيقة أقرّ بها الجميع ، واعترف بها الصحابة منذ الأيّام الاُولى . ۴
من جهة اُخرى يمكننا أن نفهم من هذا الكلام النبويّ الرفيع أنّ القرآن الكريم أفضل وثيقة دالّة على عظمة عليّ عليه السلام وناطقة بجلالته وسموّ شأنه : «وَالقُرآنُ مَعَ عَلِيٍّ» .
ولم يَخْفَ هذا على أحد منذ الأيّام الاُولى لنزول القرآن الكريم ، أنّ رسول اللّه صلى الله عليه و آله قال : «ما أنزَلَ اللّهُ آيَةً فيها «يَـأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ» إلّا وعَلِيٌّ رَأسُها وأميرُها» . ۵
وقال مفسّر القرآن الكبيرُ عبد اللّه بن عبّاس : «لَيسَ مِن آيَةٍ فِي القُرآنِ فيها : «يَـأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ» إلّا وعَلِيٌّ رَأسُها وأميرُها وشَريفُها . ولَقَد عاتَبَ اللّهُ أصحابَ مُحَمَّدٍ فِي القُرآنِ ، وما ذَكَرَ عَلِيّا إلّا بِخَيرٍ» . ۶
وقال أيضا : «ما نَزَلَ في أحَدٍ مِن كِتابِ اللّهِ تَعالى ما نَزَلَ في عَلِيٍّ» . ۷
وقال حذيفة بن اليمان : «ما نَزَلَت فِي القُرآنِ «يَـأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ» إلّا كانَ لِعَلِيٍّ لُبُّها ولُبابُها» . ۸
وقال مجاهد : «نَزَلَت في عَلِيٍّ سَبعونَ آيَةً ، لَم يَشرَكهُ فيها أحَدٌ» . ۹
وقال عبد الرحمن بن أبي ليلى : «لَقَد نَزَلَت في عَلِيٍّ ثَمانونَ آيَةً صَفوا في كِتابِ اللّهِ ، ما يَشرَكُهُ فيها أحَدٌ مِن هذِهِ الاُمَّةِ» . ۱۰
وما سنذكره في السطور القادمة من هذه المجموعة ما هو غَيضٌ من فَيض . وقد آثرنا الإيجاز في عرض هذه الحقائق .

1.راجع : ج ۲ ص ۱۸۸ (عليّ مع القرآن) .

2.. راجع : ج ۱۰ ص ۵۴۶ (علم القرآن) .

3.حلية الأولياء : ج ۱ ص ۶۴ ؛ تفسير العيّاشي : ج ۱ ص ۲۸۹ ح ۶ عن عكرمة و ح ۷ عن ابن عبّاس وكلاهما نحوه من دون إسنادٍ إليه صلى الله عليه و آله ، غاية المرام : ج ۱ ص ۴۴۱ .

4.فضائل الصحابة لابن حنبل : ج ۲ ص ۶۵۴ ح ۱۱۱۴ ، المعجم الكبير : ج ۱۱ ص۲۱۱ ح۱۱۶۸۷ ، تاريخ دمشق : ج۴۲ ص۳۶۳، تاريخ الخلفاء : ص ۲۰۳ ، الصواعق المحرقة : ص ۱۲۷ ، شواهد التنزيل : ج ۱ ص ۶۴ ح ۷۰ وليس فيها «رأسها» .

5.تاريخ الخلفاء : ص ۲۰۳ ، شواهد التنزيل : ج ۱ ص ۵۲ ح ۴۹ ؛ كشف الغمّة : ج ۱ ص ۳۱۴ .

6.شواهد التنزيل : ج ۱ ص ۶۳ ح ۶۷ .

7.شواهد التنزيل : ج ۱ ص ۵۲ ح ۵۰ و ص ۵۳ ح ۵۱ .

8.شواهد التنزيل : ج ۱ ص ۵۵ ح ۵۵ .

  • نام منبع :
    دانش نامه اميرالمؤمنين علیه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاريخ ج7
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ریشهری، با همکاری: سیّد محمّدکاظم طباطبایی و سیّد محمود طباطبایی‏نژاد، ترجمه: عبدالهادی مسعودی، محمّد علی سلطانی، مهدی مهریزی، سیّد ابوالقاسم حسینی(ژرفا)، و جواد محدّثی
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 35144
صفحه از 580
پرینت  ارسال به