۷ / ۷
شادمانى مردم به سبب ظهور يكى از نشانه هاى نبوّت
۲۷۳۰.مسند ابن حنبلـ به نقل از ابو كثير ، وابسته انصار ـ: همراه با سَروَرم ، آن گاه كه خوارج نهروان كشته شدند ، با على بن ابى طالب عليه السلام بوديم . گويا افراد از كشتن خوارج ، [ اضطرابى] در جان خويش احساس مى كردند .
على عليه السلام گفت : «اى مردم! همانا پيامبر خدا با ما درباره اقوامى سخن گفت كه از دين ، بيرون مى روند ، همانند تيرى كه از هدف بيرون رود ، و هرگز به آن باز نمى گردند ، مگر كه تير به شكافِ سرش باز آيد [ كه محال است] . و نشانِ آن ، اين است كه در ميان آنان ، مردى است سياه با دستى ناقص كه يكى از دستانش همانند پستان زن است ؛ برآمدگىِ دستش به برآمدگى پستان زن شباهت دارد و پيرامونش هفت موى رُسته است . پس او را بجوييد ، كه همانا من يقين دارم وى در ميان ايشان است» .
پس او را جُستند و بر كناره رود ، زير كشتگان ، يافتند و بيرونش آوردند .
آن گاه ، على عليه السلام تكبير برآورد و گفت : «اللّه اكبر! خدا و پيامبرش راست گفته اند» . و او كمانى عربى بر بسته بود . آن را به دست گرفت و در عضو ناقص آن مرد فرو برد و گفت : «خدا و پيامبرش راست گفته اند» . مردم چون او را ديدند ، تكبير برآوردند و شادمان گشتند و آنچه احساس مى كردند ، از ايشان رخت بر بست .
