۲۶۹۸.تاريخ الطبرىـ به نقل از ابو صَلْت تَيْمى ـ: به على عليه السلام خبر رسيد كه مردم مى گويند : كاش على ما را به سوى اين حَروريه روان مى ساخت تا نخست با ايشان بجنگيم ؛ و هر گاه از آنان فارغ مى شديم ، ما را از آن جا به سوى آنها (شاميان) كه جنگ با آنان سزاست ، حركت مى داد .
پس على عليه السلام در ميان مردم برخاست و از پى سپاس و ستايش خدا گفت : «امّا بعد ؛ مرا خبر رسيده كه گفته ايد كاش امير مؤمنان ما را به سوى اين خوارج كه بر ما شوريده اند ، مى بُرد و نخست با آنان مى جنگيديم و هر گاه از ايشان فارغ مى شديم ، ما را به سوى (شاميان) كه جنگ با آنان سزاست ، روانه مى ساخت .
همانا آن گروه ديگر ، غير از خوارج ، براى ما خطرناك ترند . پس از ياد آنان برون آييد و به جنگ كسانى رويد كه با شما مى جنگند تا حكمرانانى سركش شوند و بندگان خدا را برده خود سازند» .
آن گاه ، مردم از هر سوى ندا دادند : اى امير مؤمنان! ما را به هر سوى مى پسندى ، روان كن .
۲۶۹۹.الإمامة و السياسة :عـلى عليه السلام در مـيان كـوفيان بـه خطابه برخاست و گفت : «امّا بعد ؛ مرا خبر رسيده كه گفته ايد : اى كاش امير مؤمنان ما را به سوى اين خوارج مى بُرد كه بر ما شوريده اند تا نخست با آنان بجنگيم . امّا آن گروهِ غير از اين خوارج ، براى امير مؤمنان خطرناك ترند . روان شويد به سوى گروهى كه با شما مى جنگند تا در زمين، سر كشانه حكمرانى كنند و مؤمنان آنان را صاحب اختيار خويش سازند و ايشان ، بندگان خدا را به بندگى گيرند . و از ياد خوارج درگذريد» .
پس جماعت از هر سو ندا دادند : اى امير مؤمنان! ما را به هر سوى كه خواهى ، روان كن ، كه ما حزب و ياوران توايم ؛ با هر كه دشمن تو باشد ، دشمنى مى ورزيم ؛ و هر كه را به تو و فرمانبردارى ات روى كند ، همراهى مى كنيم . پس ما را به سوى دشمن خود ، هر جاى كه باشد ، روان ساز ، كه تو هرگز دچار اندكى و ناتوانى [ ـِ يارانت] نمى شوى ؛ بلكه دل هاى پيروانت در همدستى براى يارى كردنت و كوشش در جهاد با دشمنت ، همانند دل يك مرد است .
اى امير مؤمنان! به پيروزى شادمان باش و به سوى هر يك از دو گروه كه خواهى ، حركتمان ده ، كه ما پيرو توايم ؛ پيروى كه در فرمان بردن از تو و جهاد با مخالفانت ، اميد پاداشِ شايسته از خداوند دارد و از اين كه تو را تنها گذارد ، از خداى مى ترسد ؛ و سرپيچى از فرمانت ، عذابى سخت دارد» .
پس بر گوش به فرمان بودن و اطاعت [ از فرمان او ]با وى بيعت كردند و او بر ايشان شرط كرد كه به كتاب خدا و سنّت پيامبرش پايبند باشند .