۲۴۶۹.الكافىـ به نقل از مالك بن اَعيَن ـ: در صِفّين ، امير مؤمنان ـ درودهاى خدا بر او باد ـ سپاهيان را برانگيخته ، مى فرمود : «همانا خداوند عز و جل شما را به تجارتى ره نموده است كه از عذابى دردناك ، نجاتتان بخشد و در آستانه خير قرارتان دهد . [ او ، شما را به ]ايمان به خدا و جهاد در راهش [ ره نموده ]و پاداش خويش را آمرزشِ گناه و [ تدارك بخشِ ]جايگاه هايى پاكيزه در بهشت هاى برين ساخته است.همو عز و جل فرموده: «همانا خداوند ، دوستار كسانى است كه در راهش ، صفْ آراسته ، نبرد مى كنند ، گويى بنيانى از سُرب هستند» .
پس صف هاتان را چون بنيانى سُربى بياراييد ، زرهپوشان را پيش گماريد و بى زرهان را پشت سر قرار دهيد و دندان ها را به هم بفشاريد ، كه اين [ شيوه ]براى حفظ سرها از تيغه شمشيرها سودمندتر است . نيزه ها را چنان در اختيار گيريد ، كه آسان تر به حركت درآيد و نگاه ها را به زير اندازيد ، كه شما را دليرتر مى سازد و دل ها را آرام تر مى كند و صداها را فرو بَريد ، كه سستى را دورتر مى راند و با وقارْ سازگارتر است و پرچم هاتان را خَم نكنيد و [ از معركه ]بيرون نبريد و آنها را جز به دليرانتان نسپاريد ، كه [ افرادِ ]بازدارنده شما از پيشامدِ ناگوار ، و بردبار به گاهِ فرو باريدن بلاهاى حقيقى ، [ همين] نگاهبانانِ پايدار هستند ...
و بدانيد كه همين نگاهبانان پايدارند كه پرچم هاشان را در برگرفته ، به خود مى فشارند و پيرامون وفرا پشت و پيشاپيشِ آنها سير مى كنند و آنها را از دست نمى دهند . نه از آنها پس مى افتند كه واگذارشان كنند ، و نه از آنها پيشى مى گيرند كه تنهاشان گذارند .
خداوند رحمت آورَد بر كسى كه با جان خويش ، برادرش را يارى كند و حريفش را به برادرش وانگذارد تا هم حريف وى و هم حريف برادرش [ بر آن برادر ]يكجا يورش برند و از اين رهگذر ، سرزنش نصيب خويش سازد و به فرومايگى درافتد .
و چگونه چنين نباشد ، حال آن كه آن برادر با دو تن نبرد مى كند و او دست از نبرد شسته ، حريفش را با برادرش تنها نهاده ، خود از وى گريخته ، به او مى نگرد؟ و هر كه چنين كند ، خداوند بر او خشم مى گيرد . پس خويشتن را در معرض خشم خداوند عز و جل قرار ندهيد ، كه گذارِ شما به سوى خداوند است و همو فرموده است : «اگر از مرگ يا قتل بگريزيد ، آن گريز هرگز سودتان نمى بخشد و آن گاه ، جز اندكى ، [ از زندگى ]بهره نمى گيريد» .
سوگند به خدا ، اگر از شمشيرهاى دنيا بگريزيد ، از شمشيرهاى آخرت نمى توانيد گريخت . پس ، از پايدارى و راستى مدد جوييد كه پيروزى ، تنها در پى پايدارى فرود مى آيد ؛ و براى خدا ، چنان كه حقّ اوست ، جهاد كنيد ، و هيچ نيرويى نيست ، جز با اتّكا به خداوند!» .
