۴ / ۱۱
نامه هاى معاويه به امام در باب خون عثمان
۲۳۸۸.الكامل ، مبرّد :معاويه به على عليه السلام نوشت :
از معاوية بن صَخْر به على بن ابى طالب .
امّا بعد ؛ به جانم سوگند ، اگر گروهى كه با تو بيعت كرده اند ، در حالى بيعت كرده بودند كه تو از خون عثمان مبرّا باشى ، تو [ نيز] همانند ابو بكر و عمر و عثمان مى بودى ؛ امّا تو مهاجران را بر عثمان شوراندى و انصار را از گِردش پراكندى . آن گاه ، نادان از تو فرمان بُرد و ناتوان از تو نيرو گرفت . شاميان ، از هر چيزى جز نبرد با تو سرباز مى زنند تا كُشندگان عثمان را به ايشان بسپارى ، كه اگر چنين كنى ، [ گزينش خليفه با ]شورايى از مسلمانان خواهد بود .
به جانم سوگند ، دليل تو برابرِ من ، نه آن تواند بود كه برابرِ طلحه و زبير اقامه كردى ؛ زيرا آن دو با تو بيعت كرده بودند ، امّا من چنين نكردم . دليل تو برابر شاميان نيز همانند دليلت برابرِ مردم بصره نتواند بود ؛ زيرا مردم بصره از تو فرمان بُردند ، ولى شاميان چنين نكردند . و امّا پيشينه برتر تو در مسلمانى و خويشاوندى ات با پيامبر خدا و جايگاهت در قريش را انكار نمى توانم كرد .
