۲۴۴۹.وقعة صِفّينـ به نقل از صعصعة بن صُوحان ـ: اشتر در آن كارزار ، هفت تن را كُشت ... نخستين كسى از شاميان كه در آن نبرد ، به دست اشتر كشته شد ، مردى بود به نام صالح بن فيروز كه به دلاورى زبانزد بود ... پس اشتر به نبردِ او آمد ... و با نيزه بر وى يورش برد و هلاكش ساخت و پشتش را دريد و آن گاه به جاى خويش بازگشت .
سپس جنگاورى ديگر از شه سواران شامى به نام مالك بن ادهم سلمانى به ميدانِ اشتر آمد ... پس بر او يورش آورد و چون به وى نزديك شد ، اشتر بر روى اسب ، خود را كنار كشيد و درپيچيد .
سرنيزه[ ى آن مرد شامى] به جنبش درآمد ، امّا خطا رفت و به اشتر نخورد . آن گاه ، اشتر بر اسب خويش راست نشست و با نيزه بر وى هجوم آورد ... و هلاكش كرد . سپس شه سوارى ديگر به نام رياح بن عتيك پيش آمد ... اشتر روى به جانب او نهاد ... و بر وى هجوم برد و به قتلش رسانيد .
آن گاه،ديگر تكْ سوارى با نام ابراهيم بن وضّاح به نبردِ اشتر آمد ... اشتر به ميدانِ وى رفت ... و او را كشت .
از آن پس ، شه سوارى ديگر به نام زامل بن عتيك حِزامى ـ كه از پرچمداران بود ـ ، پيش آمد و به اشتر يورش آورد ... و نيزه اش را بر جايى از زره او فرو بُرد و از اسبش فرو افكند ، ولى نتوانست او را بكشد . سپس اشتر ، پياده به او حمله بُرد و اسبش را به شمشير پِى كرد ... و در حالى كه هر دو پياده بودند ، وى را با شمشير بزد .
سپس سوارى به نام اَجْلَح ، از نام آوران و شه سواران عرب ، سوار بر اسبى به اسم «لاحق» ، به سوى اشتر يورش آورد . هنگامى كه اشتر به سويش رفت ، اجلح را هماورد شدن با وى ناخوش آمد ، امّا شرم ورزيد كه بازگردد . پس به سوى اشتر رفت ... و اشتر به او هجوم برد ... و او را بزد .
آن گاه ، محمّد بن روضه ـ كه به عراقيان سخت ضربه زده بود ـ ، به ميدانِ اشتر آمد . اشتر بر او حمله برد ... سپس او را بزد و بكشت .
از آن پس ، اشتر شمشيرزنان به سوى انبوه لشكر شام حمله بُرد تا شاميان را از آب به عقب راند .
