۴ / ۱۶
ارزيابى امام از تيزبينى و هوشيارى خود در پاسخ دادن به معاويه
۲۴۰۳.امام على عليه السلامـ برگرفته نامه وى به معاويه ـ: امّا بعد ؛ من با پاسخ هاى پياپى و گوش سپردن به نامه هاى تو ، انديشه ام را سست و هوشيارى ام را خطاكار نشان مى دهم . و تو آن گاه كه حيله گرانه چيزهايى را از من مى خواهى و نامه هاى پياپى مى نويسى ، همانند آن كسى هستى كه به خواب سنگين فرو رفته ، خواب هاى او راهى دروغين را به او مى نمايانند ؛ و نيز همانند آن كس هستى كه سرگردان ايستاده و ايستادنش او را درمانده كرده ، نمى داند آنچه پيش مى آيد ، به سود اوست يا به زيانش . البتّه تو به چنان كسى نمى مانى ؛ بلكه او به تو مى مانَد .
خداى را سوگند ، اگر نمى خواستم قدرى زنده بمانى ، بلاهايى از من به تو مى رسيد كه استخوان در هم مى كوبيد و گوشْت آب مى كرد . بدان كه شيطان تو را باز مى دارد كه به نيكْ كردارى ات برگردى و به گفتارِ پنددهنده ات گوش بسپارى . و درود بر شايسته درود باد!
