۱۰ / ۲
صدور فرمان عفو عمومى
۲۲۶۷.أنساب الاشراف:على عليه السلام ، هنگامى كه چيرگى يافت و پيروز شد، براى سخنرانى به پا خاست و فرمود: «اى مردم بصره! از شما گذشتم . برحذر باشيد از فتنه! به راستى كه شما نخستين مردمانى بوديد كه بيعت را شكستيد و وحدت امّت را برهم زديد».
آن گاه نشست و مردم با وى بيعت كردند.
۲۲۶۸.الإرشاد :از سخنرانى على عليه السلام در بصره ، به هنگامى كه بر اهل جملْ پيروز شد ، پس از حمد و سپاس گفتن خداوند ـ : امّا بعد؛ به راستى كه خداوند ، داراى رحمت گسترده و غفران هميشگى و گذشت بسيار و كيفر دردناك است.
خداوند ، چنين حكم كرد كه رحمت و غفران و گذشت او ، از آنِ بندگان اطاعت پيشه باشد و با رحمت او ، راه يافتگانْ هدايت شدند و چنين مقدّر ساخت كه مجازات و خشم و كيفرش برسر بندگان نافرمانش باشد و پس از هدايت و دليل روشن ، گم راهان گم راه نشدند.
اى بصريان! شما ـ كه بيعت با من را شكستيد و دشمنم را عليه من يارى كرديد ـ ، نسبت به من چه گمانى داريد؟».
مردى به پا خاست و گفت: ما [ به تو] گمان نيك داريم و مى بينيم كه تو پيروز شدى و قدرت يافتى . اگر كيفر دهى ، ما مرتكب جرم شده ايم [ و شايسته كيفريم] و اگر گذشت كنى، گذشت ، نزد خداوند ، دوست داشتنى تر است.
فرمود: «از شما گذشتم. پس ، از فتنه دورى جوييد ؛ چرا كه شما نخستين مردمانى بوديد كه بيعت شكستيد و وحدت امّت را برهم زديد».
[ راوى] مى گويد: سپس در برابر مردم نشست و آنان با وى بيعت كردند.
