۵۴۷۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:خدايا ! تويى مورد اعتماد من در سختى ام، و اميد من در گرفتارى ام، و ساز و برگ منى در امورى كه بر من مقدّر مى كنى . پس تو در نعمت من ، سرپرست منى، و خداى من و خداى پدران منى . بر محمّد و خاندان او درود فرست !

۵۴۷۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:خدايا ! تويى مورد اعتماد من در هر گرفتارى، و تويى اميد من در هر سختى، و تويى مورد اعتماد و ساز و برگم در هر چه بر من فرود مى آيد، و چه بسيار گرفتارى اى كه... به آستان تو آوردم و شكايتش را براى تو بردم ، در حالى كه از غير تو به سوى تو روى گردانده بودم ، پس تو آن را گشودى و برطرف كردى . پس تويى صاحب اختيار هر نعمت ، و همراه هر نياز ، و نهايت هر خواستن . پس ستايش بسيار ، از آنِ توست و گشاده دستى بيش از استحقاق ، براى توست.

۵۴۷۹.امام على عليه السلام:ستايش ، براى خدايى است كه آسمان ها و زمين را آفريد و تاريكى ها و روشنايى را ساخت ؛ امّا كسانى كه به پروردگارشان كفر ورزيدند ، [ از خدا و راه درست ، ] منصرف مى شوند . چيزى را شريك خدا نمى كنيم، و جز او را سرپرست نمى گيريم.
و ستايش ، براى خدايى است كه آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است، از آنِ اوست، و ستايش ، در دنيا و آخرت براى اوست، و اوست فرزانه آگاه . آنچه را در زمين وارد مى شود و آنچه را از آن بيرون مى آيد و آنچه را از آسمان فرود مى آيد و آنچه را در آن بالا مى رود، [همه را ]مى داند، و اوست مهربانِ آمرزگار.

۵۴۷۷.عنه صلى الله عليه و آله :اللّهُمَّ أَنتَ ثِقَتي عِندَ شِدَّتي، ورَجائي عِندَ كُربَتي، وعُدَّتي عِندَ الأُمورِ الَّتي تَنزِلُ بي، فَأَنتَ وَلِيِّي في نِعمَتي، وإِلهي وإِلهُ آبائي ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وآلِهِ. ^۱

۵۴۷۸.عنه صلى الله عليه و آله :اللّهُمَّ أَنتَ ثِقَتي في كُلِّ كَربٍ، وأَنتَ رَجائي في كُلِّ شِدَّةٍ، وأَنتَ لي في كُلِّ أَمرٍ نَزَلَ بي ثِقَةٌ وعُدَّةٌ، وكَم مِن كَربٍ... أَنزَلتُهُ بِكَ وشَكَوتُهُ إِلَيكَ راغِبا فيهِ إِلَيكَ عَمَّن سِواكَ فَفَرَّجتَهُ وكَشَفتَهُ، فَأَنتَ وَلِيُّ كُلِّ نِعمَةٍ وصاحِبُ كُلِّ حاجَةٍ ومُنتَهى كُلِّ رَغبَةٍ، فَلَكَ الحَمدُ كَثيرا ولَكَ المَنُّ فاضِلاً. ^۲

۵۴۷۹.الإمام عليّ عليه السلام : «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى خَلَقَ السَّمَـوَ تِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّـلُمَـتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ» ^۳ ، لا نُشرِكُ بِاللّهِ شَيئا، ولا نِتَّخِذُ مِن دونِهِ وَليّا . وَالحَمدُ للّهِِ الَّذي لَهُ ما فِي السَّماواتِ وما فِي الأَرضِ، ولَهُ الحَمدُ فِي الدُّنيا وَالآخِرَةِ وهُوَ الحَكيمُ الخَبيرُ، «يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِى الْأَرْضِ وَ مَا يَخْرُجُ مِنْهَا وَ مَا يَنزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَ مَا يَعْرُجُ فِيهَا وَ هُوَ الرَّحِيمُ الْغَفُورُ» ^۴ . ^۵