۸۲ / ۱
نو پديد آورنده انسان
قرآن
«آن گاه نطفه را عَلَقه (خونِ بسته) ساختيم. پس علقه را مُضغه (پاره گوشت) كرديم . سپس مضغه را استخوان هايى گردانيديم. پس از آن ، استخوان ها را گوشت پوشانديم . سپس او را آفرينشى ديگر نو پديد آورديم . پس والاست خدايى كه بهترينِ آفرينندگان است» .
«آنان كه از گناهان بزرگ و زشتى ها ، و نه گناهان كوچك ، دورى مى كنند، پروردگار تو [بر آنها ]گسترده آمرزش است. او به شما داناتر است، آن گاه كه شما را از زمين ، نو پديد آورد و آن گاه كه در شكم هاى مادرانتان جنين هايى بوديد. پس ، خود را پاك مشماريد. او به كسى كه پرهيزگارى كرده ، داناتر ، است» .
«و پروردگار تو ، بى نياز و داراى رحمت است . اگر بخواهد ، شما را مى برد و پس از شما ، آنچه را بخواهد ، جانشين [شما] مى سازد، همان طور كه شما را از نسل گروهى ديگر ، نو پديد آورد» .
«و او همان كسى است كه شما را از يك تن ، نو پديد آورد . پس [شما را ]قرارگاهى (زمين) و سپردنْ جايى (پشتِ پدر و شكم مادر) است. بى ترديد ، ما نشانه ها را براى گروهى كه مى فهمند ، به تفصيل ، بيان كرده ايم» .
«بگو : همان كه نخستين بار ، نو پديدش آورد ، زنده اش مى كند، و او به هر آفرينشى داناست» .
«بگو : اوست آن كس كه شما را نو پديد آورد و براى شما گوش و ديدگان و دل ها گذارد؛ [امّا ]اندكى سپاس مى گزاريد» .
