۵۲۵۹.امام صادق عليه السلامـ در تفسير اين سخن خداى متعال: «راز گفتنِ هيچ سه تنى نيست ، مگر آن كه او چهارمين آنان است، و نه هيچ پنج تنى ، مگر آن كه او ششمين آنان است» ـ: او يكتا و يگانه حقيقت است، از آفريده اش جداست و خود را چنين معرّفى كرده است، و او هر چيزى را به نظارت و احاطه و توانايى، فراگرفته است . «در آسمان ها و در زمين ، همسنگ ذرّه اى ، از او دور (نهان) نيست و نه خُردتر از آن و نه بزرگ تر» ، [ البتّه ]به احاطه و دانش ، نه با ذات؛ چون مكان ها محدودند و جهت هاى چهارگانه آنها را در برگرفته است . پس اگر [ ـِ احاطه خدا ]با ذات [خدا] مى بود، دربرگيرندگى [ِ جهت هاى چهارگانه ]بر ذات او لازم مى آمد.
۶۸ / ۶
فراگيرنده فراناگرفته است
۵۲۶۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در حِرزش ۱ ـ: به خدايى پناه مى برم كه هر چيزى را فرا گرفته و چيزى او را فرا نگرفته است و او همه چيز را فراگيرنده است.
۵۲۶۱.امام على عليه السلام:ستايش ، براى خدايى است كه خدايى جز او نيست... . ديده نگرندگان ، او را در نمى يابد، و گوش شنوندگان ، شنوايىِ او را فرا نمى گيرد.
۵۲۶۲.امام زين العابدين عليه السلامـ در قنوتش ـ: خِردها لگام خود را از [انديشيدن در ]ذات تو باز گردانده اند . پس ، تويى درك كننده اى كه درك نمى شوى و فراگيرنده اى كه فراگرفته نمى شوى.
