وارث، در قرآن و حديث
در قرآن كريم، برگرفته ها از ريشه «ورث» پانزده بار به خدا نسبت داده شده است و صفت «وارث» سه بار به كار رفته است .
در آيات و احاديث، خداى سبحان، وارث همه موجودات جهان دانسته شده است. دليل اين مطلب، آن است كه همه مالكانِ اشيا در اين جهان، عمر محدودى دارند و همه چيزها جز خدا، نابود خواهند شد. از اين رو، خدا وارث همه چيز است. البته همان طور كه در توضيح صفت «مالك» گفته شد، مالكيّت حقيقى و مطلق، فقط از آنِ خداست و دارايى هاى ديگران، اعتبارى و در طول دارا بودن خداى متعال است.
۸۶ / ۱
وارث همه چيز
قرآن
«و چه بسيار شهرهايى را نابود كرديم كه [مردم آنها] در زندگى خود، سرمستى كردند! پس، اين خانه هايشان است كه پس از آنان، جز اندكى، در آنها نشيمن نگرفتند و ما وارث [آنها ]بوديم» .
«بى گمان، ما زمين را و هر كه را بر آن است، به ارث مى بريم و به ما بازگردانده مى شوند» .
حديث
۵۴۵۴.امام على عليه السلام:ستايش، براى خدايى است كه سرپرست، ستوده، فرزانه، ارجمند، انجام دهنده هر چه اراده مى كند، بسيار دانا به نهان ها، آفريدگار آفريدگان، فرو آور باران، تدبير كننده كار دنيا و آخرت، و وارث آسمان ها و زمين است؛ كسى كه مقامش سترگ است، پس چيزى مانند او نيست. هر چيزى در برابر سترگى اش فروتنى كرد، و هر چيزى در برابر شكست ناپذيرى اش خوار شد، و هر چيزى در برابر توانايى اش تسليم گشت، و هر چيزى به سبب ترس از او در جاى خود نشست.
