۵۳۶۲.امام زين العابدينـ در دعاى ايشان ، معروف به دعاى ابوحمزه ثمالى ـ: اى آمرزگار! با روشنايىِ تو ، راه يافتيم و با فزون بخشىِ تو ، بى نياز شديم و با نعمت تو ، به بامداد و شامگاه در آمديم. گناهان ما ، در پيشگاه توست . خدايا! از تو آمرزشِ آنها را مى خواهيم و به سوى تو باز مى گرديم. با نعمت ها ، به ما اظهار محبّت مى كنى و با گناهان ، در برابرت مى ايستيم . نيكى ات ، به سوى ما فرو مى آيد و بدى ما ، به سوى تو بالا مى رود . همواره ، فرشته بزرگوارى ، از سوى ما كار بدى براى تو آورده و مى آورد ؛ امّا اين، تو را از آن باز نمى دارد كه نعمت هايت را بر ما فرا بگيرى و موهبت هايت را بر ما بى استحقاقْ ببخشى . پس پاكى تو، كه در آغاز و پايان، چه بردبار و سترگ و بزرگوارى!

۵۳۶۳.التوحيدـ به نقل از جابر بن يزيد جُعفى ـ: به امام باقر عليه السلام گفتم: اى فرزند پيامبر خدا! ما نوزادهايى را مى بينيم كه مرده به دنيا مى آيند و برخى از آنها ، ناقص سِقط مى شوند و برخى از آنها ، نابينا يا لال يا ناشنوا متولّد مى شوند و برخى از آنها ، همين كه به دنيا مى آيند، مى ميرند و برخى از آنها ، تا بلوغ ، باقى مى مانند و برخى از آنها ، آن قدر عمر مى كنند تا پير شوند . اين امور ، چگونه اند و جهتشان چيست؟
امام عليه السلام فرمود: «خداى والا و بلند مرتبه ، در تدبير امور آفريدگانش ، سزاوارتر از خودشان است و اوست آفريدگار و مالك آنها . پس كسى را كه از عمر كردن باز داشته است ، به يقين، چيزى را از او باز داشته كه از آنِ او نبوده و به كسى هم كه عمر داده، بى شك ، چيزى را بخشيده كه از آنِ او نبوده است . پس او در آنچه بخشيده، بى استحقاقْ بخشنده است، و در آنچه باز داشته ، عادل است، و از آنچه مى كند ، پرسش نمى شود، در حالى كه آنها مورد پرسش قرار مى گيرند».
به امام عليه السلام گفتم: اى فرزند پيامبر خدا! چگونه از آنچه مى كند ، پرسشى نمى شود؟
فرمود: «زيرا كارى نمى كند ، مگر اين كه بر طبق حكمت و درستى باشد».

۵۳۶۲.عنه عليه السلامـ مِن دُعائِهِ المَعروفِ بِدُعاءِ أَبي حَمزَةَ الثُّمالِيِّ ـ: يا غَفّارُ بِنورِكَ اهتَدَينا ، وبِفَضلِكَ استَغنَينا ، وبِنِعمَتِكَ أَصبَحنا وأَمسَينا ، ذُنوبُنا بَينَ يَدَيكَ ، نَستَغفِرُكَ اللّهُمَّ مِنها ونَتوبُ إِلَيكَ . تَتَحَبَّبُ إِلَينا بِالنِّعَمِ ونُعارِضُكَ بِالذُّنوبِ ، خَيرُكَ إِلَينا نازِلٌ وشَرُّنا إِلَيكَ صاعِدٌ ، ولَم يَزَل ولا يَزالُ مَلَكٌ كَريمٌ يَأتيكَ عَنّا بِعَمَلٍ قَبيحٍ ، فَلا يَمنَعُكَ ذلِكَ أَن تَحوطَنا بِنِعَمِكَ ، وتَتَفَضَّلَ عَلَينا بِآلائِكَ ، فَسُبحانَكَ ما أَحلَمَكَ وأَعظَمَكَ وأَكرَمَكَ ، مُبدِئا ومُعيدا . ^۱

۵۳۶۳.التَّوحيد عن جابر بن يزيد الجعفي :قُلتُ لِأَبي جَعفَرٍ مُحَمَّدِ بنِ عَلِيٍّ الباقِرِ عليه السلام: يَا ابنَ رَسولِ اللّهِ ، إِنّا نَرى مِنَ الأَطفالِ مَن يُولَدُ مَيِّتا ، ومِنهُم مَن يَسقُطُ غَيرَ تَامٍّ ، ومِنهُم مَن يُولَدُ أَعمى أَو أَخرَسَ أَو أَصَمَّ ، ومِنهُم مَن يَموتُ مِن ساعَتِهِ إِذا سَقَطَ عَلَى الأَرضِ ، ومِنهُم مَن يَبقى إِلَى الاِحتِلامِ ، ومِنهُم مَن يُعَمَّرُ حَتّى يَصيرَ شَيخا ، فَكَيفَ ذلِكَ ، وما وَجهُهُ؟
فَقالَ عليه السلام : إِنَّ اللّهَ ـ تَبارَكَ وتَعالى ـ أَولى بِما يُدَبِّرُهُ مِن أَمرِ خَلقِهِ مِنهُم ، وهُوَ الخالِقُ وَالمالِكُ لَهُم ، فَمَن مَنَعَهُ التَّعميرَ فَإِنَّما مَنَعَهُ ما لَيسَ لَهُ ، ومَن عَمَّرَهُ فَإِنَّما أَعطاهُ ما لَيسَ لَهُ ، فَهُوَ المُتَفَضِّلُ بِما أَعطاهُ وعادِلٌ فيما مَنَعَ ، ولا يُسأَلُ عَمّا يَفعَلُ وهُم يَسأَلونَ .
قالَ جابِرٌ : فَقُلتُ لَهُ : يَا ابنَ رَسولِ اللّهِ ، وكَيفَ لا يُسأَلُ عَمّا يَفعَلُ؟
قالَ : لِأَنَّهُ لا يَفعَلُ إِلاّ ما كانَ حِكمَةً وصَوابا... ^۲ .