«و اگر فزون بخشىِ خدا و رحمت او در دنيا و آخرت بر شما نبود ، هر آينه بدانچه در آن وارد شده ايد ، عذابى بزرگ به شما مى رسيد» .
حديث
۵۳۵۲.امام على عليه السلام :... ولى خداوند ، حقّ خود بر بندگان را فرمان بردارى از خودش قرار داده و جزاى آنها را در برابر فرمان بردارى ، پاداش نيكو قرار داده است؛ از روى فزون بخشى اش و گشاده دستى به بزرگوارى اش، و به خاطر گستردگىِ فزونى اى كه او خود ، سزاوار آن است.
۵۳۵۳.امام على عليه السلام:خدايا! اگر سزاوار آنچه از رحمتت اميد دارم، نيستم ، پس تو به بزرگوارى ات ، اهل بخششِ بيش از استحقاق بر منى.
۵۳۵۴.امام على عليه السلامـ در دعا ـ: اى بيش از استحقاقْ بخشنده! با فزون بخشى ات ، زندگى مى كنم و به تو اميد دارم و به تو تكيه مى زنم . پس ، از فزون بخشى ات برمن بگستران و از روزىِ حلالت به من روزى ده... . اى نعمت دهنده! نعمت ها را پيش از استحقاقِ آنها و پيش از آن كه از تو خواسته شود، آغاز كردى . پس همين طور ، به انجام رساندن آنها با كمال و فزونى هم ، از فضل توست . اى داراى فزون بخشى، اى بيش از استحقاقْ بخشنده! اگر فزون بخشى ات نبود ، نابود مى شديم . پس فزون بخشى ات را از ما كم مكن.
۵۳۵۵.امام على عليه السلام:اگر خدا بخواهد مرا عذاب دهد، كه من بنده اويم [ و نمى توانم او را باز بدارم ]، و اگر بخواهد به من رحم كند، كه به واسطه فزون بخشى اش به من است [ و نه استحقاق من ] .
۵۳۵۶.امام زين العابدين عليه السلام:خدايا! پس بر محمّد و خاندان او درود فرست و با بزرگوارى ات ، مرا به بخششِ بيش از استحقاق وا گذار، و مرا با عدالتت ، به شايستگى[ام] وا مگذار.
۵۳۵۷.امام زين العابدين عليه السلامـ از دعاى ايشان ، معروف به دعاى ابو حمزه ثمالى ـ: اى خوبى كننده، اى نيكى كننده، اى نعمت دهنده، اى بيش از استحقاقْ بخشنده! در رهايى از كيفرت ، بر اعمالمان تكيه نمى كنم؛ بلكه به فزون بخشى ات بر ما [تكيه مى كنم].
