۵۶ / ۱
معناى نيرومندى او
۵۱۲۴.امام صادق عليه السلام :پروردگار ما ـ كه بزرگ است شكوه او ـ نيرومند ناميده شده است، به دليل آفرينش سترگِ نيرومندش كه مانند زمين را و آنچه را روى آن است، اعم از كوه ها و درياها و شن ها و درختان ، آفريده است و آنچه از آفريده هاى جنبنده كه بر روى آن است، اعم از انسان و حيوان، و گرداندن بادها و ابر رام شده سنگين بار از آب فراوان و خورشيد و ماه و سترگى آن دو و بزرگىِ فروغ آن دو كه ديدگان به آن نمى رسند و پايان آن را در نمى يابند و ستارگان روان و گردش فلك و ستبرى آسمان و سترگى آفريده هاى سترگ و آسمان بر افراشته بر فراز ما كه در هوا جاى گرفته و زمين گسترده اى كه زير آن است و آنچه از آفريده هاى گران بر آن است، و [ اين كه] آن [زمين ]ساكن است، حركت نمى كند، جز آن كه بسا [خداوند ]ناحيه اى از آن را به حركت در مى آورد و ناحيه ديگر ثابت است (زمين لرزه) و چه بسا ناحيه اى از آن را فرو مى برد و ناحيه ديگر پا برجاست (رانش زمين). [خدا با اين كارها ]توانايى خود را به ما مى نمايانَد و با كار خود به شناخت خود، رهنمون مى گردد.
از اين رو، نيرومند ناميده شده است، نه آن گونه كه از آفريده ها مى شناسيم و [با دست ]سخت و محكم مى گيرند و اگر نيرومندى او به نيرومندى آفريده ها مى مانست، همانندى بر او واقع مى شد و [خدا ]تاب افزونى مى داشت و آن كه تاب افزونى داشته باشد، ناقص است و آنچه ناقص باشد، تام نيست و آنچه تام نباشد، عاجز و ناتوان است و خداوند متعال به چيزى همانند نمى گردد و تنها به دليل آفرينش [ آفريده هاى ]نيرومند، گفتيم كه او نيرومند است .
