۴۴۷۲.الكافىـ به نقل از محمّد بن مسلم ـ: از امام صادق عليه السلام از سخن خداوند عز و جل «به هر چيزى آفرينش آن را عطا كرد . آن گاه ، رهنمون گشت» پرسيدم .
فرمود : «چيزى از آفريدگان خدا نيست ، مگر آن كه نرينه يا مادينه همگونه خود را مى شناسد.»
گفتم : [ جمله] «آن گاه رهنمون گشت» چه معنايى دارد؟
فرمود : «او را به نكاح و زناى با همگونه خود ، رهنمون گشت».
۴۴۷۳.رجال الكشّىـ به نقل از ابو جعفر احول ـ: ابن ابى العوجاء يك بار گفت : آيا كسى كه چيزى را بسازد و آن را پديد آورد تا اين كه دانسته شود كه آن ، از ساختِ اوست، آفريدگار آن نيست؟
گفتم : آرى.
[گفت :] يك يا دو ماه به من فرصت بده. سپس بيا تا [خالق بودنم را] به تو نشان دهم.
گفت : حج گزاردم و بر امام صادق عليه السلاموارد شدم. فرمود : «او (ابن ابى العوجاء) دو جمجمه براى تو آماده كرده است و او همراه با شمارى از ياران خود ، آن را با خود خواهد آورد. سپس ، آن دو جمجمه را براى تو بيرون خواهد آورد كه پُر از كِرم شده اند و به تو خواهد گفت : اين كِرم ها از كار من پديد آمده است . پس به او بگو : اگر از ساخت توست و تو آن را پديد آورده اى، نرينه هاى آن را از مادينگان جدا كن.
پس [از ارائه پاسخ ، ] ابن ابى العوجاء گفت : به خدا سوگند ، اين [پاسخ ، ]از گفته هاى خودت نيست . اين را شتران از حجاز آورده اند (كنايه از آموختن از امام صادق عليه السلام ).
