«نوآور آسمان ها و زمين است. چگونه او را فرزندى باشد، حال آن كه براى او همسرى نبوده و همه چيز را آفريده؟ و او به همه چيز داناست» .
«همانا خداوندگار تو ، همان بسيار آفريننده داناست» .
ر . ك : بقره : آيه ۲۹ ، مائده : آيه ۹۷ ، روم : آيه ۵۴ ، يس : آيه ۷۹ و۸۱ ، زخرف : آيه ۹.
حديث
۴۴۷۰.امام على عليه السلام :نوآور آفريدگان به دانش خود و نوپديد آورنده آنها به حكم (/ حكمت) خود است ، بدون الگو بردارى [از كسى] و آموختن و تقليد كردن از نمونه سازنده فرزانه اى ، و بدون آزمون و خطايى ، و بدون حضور جماعتى [ براى مشاوره ] .
۴۴۷۱.التوحيدـ به نقل از مروان بن مسلم ـ: ابن ابى العوجاء بر ابو عبد اللّه (امام صادق عليه السلام ) وارد شد و گفت : آيا گمان نمى كنى كه خداوند ، آفريدگار همه چيز است؟
امام صادق عليه السلام فرمود : «آرى».
گفت : من [هم] مى آفرينم.
امام عليه السلام به او فرمود : «چگونه مى آفرينى؟!» .
گفت : در اين جا قضاى حاجت مى كنم . پس از آن ، درنگ مى كنم و جنبندگانى [ ظاهر ]مى شوند كه من ، آفريدگار آنها هستم.
امام صادق عليه السلام فرمود : «آيا آفريدگار يك چيز، نمى داند كه آفريده هاى او چند تا هستند» .
گفت : چرا.
فرمود : «پس تو نرينه آنها را از مادينه ، باز مى شناسى و عمر آنها را مى دانى؟» . پس ساكت شد.
