۴۷۳۷.امام صادق عليه السلامـ در دعا ـ: تو خدايى! خدايى جز تو نيست، كه آمرزگارِ بسيار سپاس گزارى.
۳۵ / ۳
ويژگىِ سپاس گزارى او
۴۷۳۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوندا! تو ياد كننده كسى هستى كه تو را ياد كند، سپاس گزار كسى هستى كه تو را سپاس بگزارد، اجابتگرِ كسى هستى كه تو را بخواند، فريادرس كسى هستى كه تو را آواز دهد، و اميدبخش كسى هستى كه به تو اميد بندد، روى آورنده به كسى هستى كه با تو راز و نياز كند و عطا بخش كسى هستى كه از تو درخواست كند.
۴۷۳۹.امام على عليه السلام :خدايى جز خداىِ سپاس گزارنده از فرمانبرش نيست، مهلت دهنده شرك ورزنده به او، نزديك به هر كس كه او را در حال دورى از او بخواند و نيكى كننده مهربان به آن كه به سايه سار [ رحمتِ ] او پناه آورَد و به ريسمان او چنگ زند.
۴۷۴۰.امام حسين عليه السلام :خداوندا ، اى والا جايگاه، اى سترگْ چيرگى ! ... بسيار سپاس گزارى، آن گاه كه سپاست گزارند و بسيار ياد كننده اى ، آن گاه كه يادت كنند.
۴۷۴۱.امام زين العابدين عليه السلام :خداوندا! ... ستايشْ تو راست بر اين كه ما را از بلا نگاه داشتى و تو را سپاس بر آنچه از نعمت كه به ما ارزانى داشتى ... ستايشى كه ستايشِ ستايشگران در پىِ آن است؛ ستايشى كه زمين و آسمان را آكنده سازد ؛ زيرا تويى بسيار نعمت دهنده با نعمت هاى بزرگ، بخشنده نعمت هاى سترگ، پذيرنده ستايشِ اندك و قدردانِ سپاسِ ناچيز .
