«و آن سان ، شما را امّتى دادگر قرار داديم تا گواهان بر مردم باشيد و رسول هم بر شما گواه باشد، و قبله اى را كه بر آن بودى ، ننهاديم ، مگر براى آن كه كسى را كه از رسول پيروى مى كند ، از آن كس كه به پشت بر مى گردد، باز شناسيم و البته [اين آزمون] جز بر كسانى كه خداوند رهنمون شده ، سخت گران است و خدا بر آن نيست كه ايمانِ شما را تباه گرداند. خداوند ، بى گمان ، به مردم ، مهرورز مهربان است» .
«قطعا خدا به پيامبر و مهاجران و انصار كه هنگام سختى ، از او پيروى كردند ، [با لطف خود ]بازگشت، پس از آن كه نزديك بود دل هاى گروهى از ايشان ، كژى يابد. پس به ايشان بازگشت [و گناهشان را ببخشود] كه او به آنان ، مهرورز مهربان است» .
حديث
۴۵۶۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوندا ! تو با مهرورزى خود ، گروه هايى را آفريده اى كه در آنچه به ايشان فرمان داده اى، تو را اطاعت كردند و در آنچه ايشان را براى آن آفريده اى ، براى تو كار كردند . ايشان ، بدان ، [مهم] دست نيافتند ، جز به وسيله تو ، و جز تو ايشان را بدان ، توفيق نداد. اى كريم ! رحمت تو بر ايشان ، پيش از طاعت آنها براى تو بوده است.
۴۵۶۲.امام زين العابدين عليه السلام :خداوندا ! تو پروردگارِ من و مولاى من و سرور من و آرزوى من و خداى منى ... . توانايىِ كارم ، از آنِ توست و زمامم به دست توست . كسى در برابر خشنودىِ تو مانع نمى گردد. با مهرورزى ات، به رحمتت اميد دارم و با رحمتت ، خشنودىِ تو را اميد مى برم ، نه با عملم .
۴۵۶۳.امام كاظم عليه السلامـ در سفارشى به هشام ـ: بدان كه خداوند ، ... اندوهگينان را به اندازه اندوهشان آسودگى نمى دهد ؛ بلكه به اندازه مهرورزى و رحمت خود [آسودگى مى دهد] . پس چه گمان دارى به آن مهرورزِ مهربان ، آن كه با آزار دهنده دوستانش دوستى مى ورزد، چگونه خواهد بود با كسى كه در راه او آزار مى بيند؟!
