است، آفريده شده است : «فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَــلِقِينَ ؛ ۱ پس برتر و بالاتر است خداوند، آن بهترينِ آفرينندگان» .
امكان دارد چيزى را بيابيم كه در سنجش با چيز ديگر ، در ديده ما زيبا نيايد؛ امّا آن ، در واقعْ براى خود و در چارچوب سامانه آفرينش زيباست كه از پيامبر صلى الله عليه و آلهروايت شده كه به مناسبت سخن گفتن درباره آيه «الَّذِى أَحْسَنَ كُلَّ شَىْ ءٍ خَلَقَهُ ؛ ۲ آن كه هر چه آفريد، نيكو ساخت» ، فرمود : أما إنَّ إستَ القِرَدَةِ لَيسَت بِحَسَنَةٍ ولكِنَّهُ أحكَمَ خَلقَها. ۳ هان! سرين بوزينگان زيبا نيست؛ ولى [خداوند ]آفرينش آن را استوار ساخته است.
اين معنا با مفهوم لغوى واژه «أحسَن» نيز هماهنگ است. فَيّومى مى گويد : «أحسنتُ الشى ء ؛ يعنى : آن را شناختم و به نيكويى انجام دادم».
بر اين اساس ، جمله «ما يُحسن» در گفتار امام على عليه السلام : «قيمة كُلِّ امرِئً ما يُحسِنُهُ» به «ما يعلم ؛ آنچه مى داند» ، تفسير شده است . خليل بن احمد فراهيدى مى گويد : تشويق كننده ترين سخن در تحصيل دانش ، سخن على بن ابى طالب عليه السلاماست كه فرمود : «قيمة كل امرى ء ما يحسن ؛ ارزش هر انسان ، چيزى است كه نيك مى داند» .
