ر . ك : ص ۵۳۱ (فصل پنجاه و پنجم : قريب) .
۳۶ / ۲
آنچه گواهىِ خداوند ، به آن ، وصف نمى گردد
۳۶ / ۲ ـ ۱
در بر گرفتن مكان ها
۴۷۶۹.امام على عليه السلام :مكان ها او را در بر نمى گيرد و زمان ها او را فرا نمى گيرد و اوصاف ، حدود او را معلوم نمى كند و خواب هاى سبك ، او را در نمى گيرد .
۴۷۷۰.امام على عليه السلام :در مكانى نبوده تا جا به جا شدن ، بر او روا گردد.
۴۷۷۱.امام على عليه السلامـ در پاسخ مردى كه پرسيد : معبود كجاست؟ ـ: درباره او گفته نمى شود : كجاست؟ زيرا او خود ، به «كجايى» ، كجايى بخشيده است . به او گفته نمى شود : «چگونه است ؟» ، زيرا او خود ، «چگونگى» را پديد آورده است . به او گفته نمى شود : «او چيست؟» ، زيرا او خود ، چيستى را آفريده است. منزّه است [خداى ]سترگى كه تيز هوشى ها در جريان خيزاب هاى سترگىِ او سرگشته اند و عقل ها از ياد كردِ ديرينگىِ او ناتوان گشته اند و خِردها در سپهرهاى ملكوت او سرگردان شده اند .