۳۶۶۷.امام على عليه السلام :ماييم «اعراف» ^۱ كه معرفت خداى عز و جل جز از راه معرفت ما ميسّر نمى شود ... خداوند ـ تبارك و تعالى ـ اگر مى خواست ، خود را [مستقيم] به بندگان مى شناسانْد ؛ امّا ما را دريچه و طريق و راه و جانبى قرار داد كه [مردم ]از آن درآيند . پس هر كس كه از ما كناره بگيرد يا غير ما را بر ما برترى دهد ، از راهْ كج شده است . كسانى كه مردم به آنها چنگ مى زنند ، [در هدايت و راهبرى] يكسان نيستند . برخى به چشمه هايى كدر و در هم ريخته مى پيوندند ، امّا آن كه با ما شد ، به چشمه هايى زلال مى رسد كه به فرمان پروردگارشان جارى اند ، نه تمام مى شوند و نه قطع مى گردند .

۳۶۶۸.امام باقر عليه السلامـ در توصيف امامان عليهم السلام ـ: آنان اند ، راه راست . آنان اند ، راه استوار ... براى پناهنده به آنان ، امنيت اند و براى چنگ زننده به ايشان ، امان اند و [مردم را] به سوى خدا مى خوانند .

۳۶۶۹.امام صادق عليه السلام :چون به آسمان نگريستى ، بگو : «منزّه است خدايى كه در آسمان ، برج هايى قرار داد و نيز چراغى فروزان و ماهى تابان ، و براى ما ستارگانى قرار داد كه با توجّه به آنها ، در تاريكى هاى خشكى و دريا ، قبله را مى يابيم . خدايا! همان گونه كه ما را با رهنمون شدن به قبله قرار داده شده براى خلقت ، به خودت متوجه كردى ، ما را به ستارگانى كه مايه امان زمينيان و آسمانيان قرار دادى ، رهنمون شو تا با آنها متوجّه تو شويم كه هيچ كس ، به تو رو نكند ، جز با ايشان .
آن كه راهِ جز ايشان را بپويد ، به سوى تو نمى آيد و آن كه با جز اينان همراه شود ، همراه حجّت نخواهد بود . دستگيره بزرگ خدا را گرفتم و به رشته استوار خدا چنگ زدم» .

۳۶۶۷.عنه عليه السلام :نَحنُ الأَعرافُ الَّذي لا يُعرَفُ اللّهُ عز و جل إِلاّ بِسَبيلِ مَعرِفَتِنا . . . إِنّ اللّهَ ـ تَبارَكَ وتَعالى ـ لَو شاءَ لَعَرَّفَ العِبادَ نَفسَهُ ، ولكِن جَعَلَنا أَبوابَهُ وصِراطَهُ وسَبيلَهُ وَالوَجهَ الَّذي يُؤتى مِنهُ ، فَمَن عَدَلَ عَن وِلايَتِنا أَو فَضَّلَ عَلَينا غَيرَنا فَإِنَّهُم عَنِ الصِّراطِ لَناكِبونَ ^۱ . فَلا سَواءٌ مَنِ اعتَصَمَ النّاسُ بِهِ ولا سَواءٌ ، حَيثُ ذَهَبَ النّاسُ إِلى عُيونٍ كَدِرَةٍ يَفرَغُ بَعضُها في بَعضٍ ، و ذَهَبَ مَن ذَهَبَ إِلَينا إِلى عُيونٍ صافِيَةٍ تَجري بِأَمرِ رَبِّها ، لا نَفادَ لَها ولاَ انقِطاعَ . ^۲

۳۶۶۸.الإمام الباقر عليه السلامـ في وَصفِ الأَئِمَّةِ عليهم السلام ـ: هُمُ الصِّراطُ المُستَقيمُ ، هُمُ السَّبيلُ الأَقوَمُ . . . أَمنٌ لِمَن التَجَأَ إِلَيهِمُ ، وأَمانٌ لِمَن تَمَسَّكَ بِهِم ، إِلَى اللّهِ يَدعونَ . ^۳

۳۶۶۹.الامام الصادق عليه السلام :إِذا نَظَرتَ إِلَى السَّماءِ فَقُل : سُبحانَ مَن جَعَلَ فِي السَّماءِ بُروجا ، وجَعَلَ فيها سِراجا وقَمَرا مُنيرا ، وجَعَلَ لَنا نُجوما قِبلَةً نَهتَدي بِها إِلَى التَّوَجُّه إِلَيهِ في ظُلُماتِ البَرِّ وَالبَحرِ ، اللّهُمَّ كَما هَدَيتَنا إِلَى التَّوَجُّهِ إِلَيكَ إِلى ^۴ قِبلَتِكَ المَنصوبَةِ لِخَلقِكَ ، فَاهدِنا إِلى نُجومِكَ الَّتي جَعَلتَها أَمانا لِأَهلِ الأَرضِ ولِأَهلِ السَّماءِ حَتّى نَتَوَجَّهَ بِهِم إِلَيكَ ، فَلا يَتَوَجَّهُ المُتَوَجِّهونَ إِلَيكَ إِلاّ بِهِم ، ولا يَسلُكُ الطَّريقَ إِلَيكَ مَن سَلَكَ مِن غَيرِهِم ، ولا لَزِمَ المَحَجَّةَ مَن لَم يَلزَمهُم ، اِستَمسَكتُ بِعُروَةِ اللّهِ الوُثقى ، وَاعتَصَمتُ بِحَبلِ اللّهِ المَتينِ . ^۵