۳۵۲۷.امام صادق عليه السلام :به جانم سوگند ، اگر در اين امور بزرگ مى انديشيدند ، از تركيب روشن و ظرافت پيداى تدبير ، و هستى يافتن مخلوقات پس از نبودن و سپس تحوّل آنها از طبيعتى به طبيعتى ديگر و ساختارى به ساختارى ديگر ، به سازنده ره مى بردند كه بى گمان ، هيچ يك از اينها از اثر تدبير و تركيبى كه به خالق مدبّر خود رهنمون شود ، تهى نيست ، و نيز كنار هم آوردن مدبّرانه اى كه به حكيم يگانه هدايت مى كند .
۳۵۲۸.امام رضا عليه السلامـ در پاسخ مردى از زنديقان كه از ايشان پرسيد : دليل بر وجود خداوند چيست؟ ـ: من چون به كالبدم نگريستم و ديدم نمى توانم بر طول و عرض آن بيفزايم و يا از آن بكاهم و ناخوشى ها را از آن برانم و يا منافع آن را به سويش بكشانم ، دانستم كه اين بنا بانى دارد . پس بدان اقرار كردم و افزون بر آن ، چرخش فلك را به قدرت او و پديد آوردن ابرها و چرخاندن بادها و جريان خورشيد و ماه و ستارگان و ديگر نشانه هاى شگفت و آشكار را ديدم ، دانستم كه اينها را تقديركننده و پديدآورنده اى هست .
