۳۴۶۴.كفاية الأثرـ به نقل از هشام ـ: نزد امام جعفر صادق عليه السلام بودم كه معاوية بن وَهْب و عبد الملك بن اَعيَن بر ايشان درآمدند و معاوية بن وهب گفت : اى فرزند پيامبر خدا ! درباره حديثى كه مى گويد پيامبر خدا پروردگارش را ديد ، چه مى گويى و به چه صورتْ او را ديد؟ و نيز درباره حديثى كه روايت مى كنند مؤمنان ، پروردگارشان را در بهشتْ مى بينند ، به چه صورتْ او را مى بينند ؟
امام عليه السلام لبخندى زد و سپس فرمود : «فلانى ! براى مرد چه زشت است كه هفتاد يا هشتاد ساله شده و در مِلك خدا زندگى مى كند و از نعمت هاى او مى خورد ، امّا خدا را آن چنان كه بايد ، نمى شناسد» .
سپس فرمود : «اى معاويه ! محمّد صلى الله عليه و آلهپروردگارش ـ تبارك و تعالى ـ را با چشمِ سر نديد . ديدن ، دو گونه است : ديدن با دل و ديدن با چشم . پس هر كه مقصودش ديدن با دل باشد ، درست مى گويد و هر كس منظورش ديدن با چشم باشد ، به خدا و آيات او كفر ورزيده است ؛ چون پيامبر خدا مى فرمايد : هر كس خدا را به خلقش تشبيه كند ، كافر شده است » .
