باب پنجم: آفرينش جفت ها
قرآن
«و از هر چيز ، جفت آفريديم ، باشد كه پند گيريد» .
«منزّه است آن خدايى كه همه جفت ها را آفريد ، چه آنچه از زمين مى رويانَد ، و چه از خودشان ، و چه آن چيزهايى كه نمى شناسند» .
«آيا به زمين ننگريسته اند كه چه قدر در آن از هر گونه جفت هاى نيكو و گرامى رويانيده ايم ؟ بى گمان ، در اين ، نشانه اى است ؛ ولى بيشتر آنان ، ايمان نمى آورند» .
ر . ك : رعد : آيه ۳ ، نحل : آيه ۷۲ ، طه : آيه ۵۳ ، روم : آيه ۲۱ ، لقمان : آيه ۱۰ ، فاطر : آيه ۱۱ ، زُخرف : آيه ۱۲ ، شورا : آيه ۱۱ ، ق : آيه ۷ ، ذاريات : آيه ۴۹ ، نجم : آيه ۴۵ ، الرحمن : آيه ۵۲ ، قيامت : آيه ۳۹ ، نبأ : آيه ۲۸ ، ليل : آيه ۳ .
حديث
۳۵۸۴.امام على عليه السلام :[خداوند متعال] پيوند دهنده ميان ناسازگارهاى آن (شى ء) و جداكننده ميان نزديك هاى آن است . جداكنندگى او بر جداكننده ، و پيوندش بر پيوند دهنده دلالت دارد و اين ، همان سخن خداى متعال است : «و از هر چيز ، جفت
آفريديم ، باشد كه پند گيرند» .
