۱۸۱۶.امام على عليه السلامـ در خطبه اى كه ايمان و اركان آن را ياد مى كرد ـ: خداوند ... به ايمان خشنود گشت ... و آن را مايه عزّت كسى قرار داد كه با آن ، پيوند برقرار كند ... و برهان آن كه بدان سخن گويد و مايه شرافت كسى كه آن را بشناسد و حكمت كسى كه بدان ، لب بگشايد و روشنى كسى كه از آن روشنى جويد ، قرار داد .
ر . ك : ص ۳۰۷ (كمال ايمان) و ۳۲۷ (ايمان) .
۴ / ۲
اخلاص
قرآن
«و آنان را كه براى ما كوشيده اند ، بى گمان، به راه هاى خود ، رهنمون خواهيم شد» . ۱
حديث
۱۸۱۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بنده خداى عز و جل خويشتن را چهل روز براى خدا خالص نكرد ، مگر آن كه چشمه هاى حكمت از دلش بر زبانش جارى گشت .
۱۸۱۸.امام على عليه السلام :با تحقّق اخلاص ، ديدگان نور مى گيرند .
۱۸۱۹.امام على عليه السلام :آن كه ايمانش را خالص كرد ، هدايت يافت .
ر . ك : ص ۴۹۳ ح ۱۸۴۲ ، ج۳ ص ۶۹ (اخلاص) و ۱۱۷ (آموختن براى غير خدا)
و ۲۵۳ (اخلاص) و ۴۲۷ (خودنمايى) .