«پس ، از آنچه خدا شما را روزى كرده است ، حلال [و] پاكيزه بخوريد و نعمت خدا را شكر بگزاريد، اگر تنها او را مى پرستيد . جز اين نيست كه [خدا،]، مردار و خون و گوشت خوك و آنچه را كه نام غير خدا بر آن برده شده، حرام گردانيده است . [البتّه] هر كس كه [به خوردن آنها] ناگزير شود و سركش و زياده خواه نباشد ، قطعا خدا آمرزنده مهربان است . و براى آنچه زبان شما به دروغ مى پردازد ، مگوييد : «اين حلال است و آن حرام» تا [ اين چنين ]بر خدا دروغ ببنديد ؛ زيرا كسانى كه بر خدا دروغ مى بندند، رستگار نمى شوند» .
«و به گمان خودشان گفتند: «اينها دام ها و كشتزار[هاى] ممنوع است كه جز كسى كه ما بخواهيم، نبايد از آن بخورد، و دام هايى است كه [سوار شدن بر] پشت آنها حرام شده است» و دام هايى [داشتند] كه [هنگام ذبح،] نام خدا را بر آنها نمى بردند، به صِرف افترا [بر خدا] . به زودى [خدا] آنان را به خاطر آنچه افترا مى بستند، جزا مى دهد. و گفتند: «آنچه در شكم اين دام هاست، اختصاص به مردان ما دارد و بر همسران ما حرام شده است، و اگر [آن جنين، ]مرده باشد، همه آنان [از زن و مرد] در آن شريك اند. به زودى [خدا ]توصيف آنان را سزا خواهد داد؛ زيرا او حكيم داناست» .
«خدا [چيزهايى از قبيل:] بَحيره (ماده شترى كه پنج بار زاييده است) و سائبه (ماده شترى كه دوازده بار زاييده است) و وَصيله (ماده گوسفندى كه هفت بار بچّه آورده است) و حام (حيوان نرى كه براى آبستن كردن حيوانات ماده از آن استفاده مى شود) را [ ممنوع] قرار نداده است؛ ولى كسانى كه كفر ورزيدند، بر خدا دروغ مى بندند و بيشترشان تعقّل نمى كنند» .
حديث
۱۱۸۹.امام صادق عليه السلام :هنگامى كه شتر ماده بزايد و فرزند او هم بزايد، بَحيره ناميده مى شود.
۱۱۹۰.امام صادق عليه السلامـ در تفسير سخن خداوند كه: «خدا [چيزهاى ممنوعى از قبيل: ]بحيره و سائبه و وصيله و حام را قرار نداده است» ـ: مردمان جاهلى، شتر ماده اى را كه دوقلو بزايد، «وصيله» مى دانستند . از اين رو، كُشتن و خوردن آن را جايز نمى شمردند؛ و اگر ده بچه مى زاييد، آن را «سائبه» مى ناميدند وسوارى گرفتن از آن و خوردن آن را حلال نمى دانستند. و «حام»، حيوان نرى بود [كه براى آبستن كردن حيوانات ماده از آن استفاده مى شد] كه آن را نيز حلال نمى دانستند. سپس خداوند [ اين آيه را] نازل كرد كه هيچ يك از اينها را حرام ننموده است.
