فصل پنجم : جاهليّت نخست
۵ / ۱
معناى جاهليّت
قرآن
«و مانند روزگار جاهليّت نخست ، زينت هاى خود را آشكار مكنيد» .
«و ما كتاب هايى به آنان نداده بوديم كه آن را بخوانند و پيش از تو، هشدار دهنده اى به سويشان نفرستاده بوديم» .
«و آن دم كه [موسى را] ندا در داديم ، تو در جانب طور نبودى ؛ ولى [اين اطّلاع تو،] رحمتى است از پروردگارت ، تا قومى را كه هيچ هشدار دهنده اى پيش از تو برايشان نيامده است، بيم دهى ؛ باشد كه آنان پند پذيرند» .
ر . ك : مائده : آيه ۱۹ ، سجده : آيه ۳ .
حديث
۱۱۷۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :[ دوران قبل از اسلام،] به جهت سستى كارها و نادانى مردمان، جاهليّت ناميده شد ... . به درستى كه اهل جاهليّت، غير خدا را پرستش كردند و آنان دورانى دارند كه آن را سر كنند و به پايانش برسند.
كيفر آنان تا روز رستاخيز ، به تأخير افتاده است. خداوند، آنان را از روى توان ، بزرگى و عزّتش ، مهلت داد . پس نيرومندان ، بر ضعيفان پيروز شدند و بزرگان ، كوچك ها را در اين دوران خوردند .
