۱۱۱۲.الكافىـ به نقل از عبد الرحمان بن سيابه ـ: امام صادق عليه السلام اين دعا را به من [تعليم ]داد : «ستايش، سزاوار خدايى است كه صاحبِ ستايش و اهل آن و نهايت و جايگاه آن است ... . [ خدايا ]از اين كه نادانى را با دانش ، خشونت را با بردبارى ، ستم را با عدل ، قطع دوستى را با نيكى [ به دوستان] و ناشكيبايى را با شكيبايى معامله كنم ، به تو پناه مى برم» .
ح ـ طلب آمرزش به خاطر نادانى
۱۱۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ چنين دعا مى نمود ـ: بار خدايا! خطا و نادانى و زياده روى ام را در كارهايم و آنچه را تو بدان از من داناترى، بر من ببخشاى. بار خدايا! بر من ببخشاى شوخى و جِدّى و خطا و عمدم را ، كه تمام آنها را مرتكب شده ام .
۴ / ۲
آنچه بر نادان حرام است
الف ـ ندانسته سخن گفتن
قرآن
«با زبان هايتان ، چيزى را مى گوييد كه بدان علم نداريد» .
حديث
۱۱۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آن كه ندانسته براى مردم فتوا دهد ، آنچه را از دين تباه مى كند، بيش از آن است كه اصلاح مى كند .
