۱۱۰۵.امام باقر عليه السلام :آنچه مى دانيد، بگوييد و آنچه را نمى دانيد ، [ درباره اش ]بگوييد : خداوند، داناتر است .
و ـ عذرخواهى از نادانى
۱۱۰۶.امام زين العابدين عليه السلام :بار خدايا! از تو به سبب نادانى ام ، عذر مى خواهم و به خاطر كارهاى زشتم، طلب بخشش دارم .
ز ـ به خدا پناه بردن از نادانى
۱۱۰۷.سنن النسائىـ به نقل از اُمّ سلمه ـ: پيامبر خدا ، هر گاه از خانه بيرون مى رفت ، مى گفت : «به نام خدا . پروردگارا! به تو پناه مى برم از اين كه بلغزم يا گم راه شوم ، ستم كنم يا مورد ستم واقع شوم ، و يا ندانم يا مورد آزار نادان قرار گيرم».
۱۱۰۸.امام على عليه السلام :بار خدايا! . . . به تو پناه مى برم از نادانى و بيهودگى، و از سخن و رفتار زشت .
۱۱۰۹.امام على عليه السلام :خدايا! . . . از توانايى ام ، به تو پناه مى برم و از جسارتم ، به تو پناهنده مى شوم و به سبب نادانى ام ، از تو پناه مى جويم و از [ عواقب ]گناهانم ، به دستگيره هاى آمرزشت چنگ مى زنم .
۱۱۱۰.امام على عليه السلام :پروردگارا! از اين كه نادانى را با دانش معامله كنم ـ چنان كه ديگران چنين كردند ـ يا اين كه ابلهى را به بردبارى بخرم ، به تو پناه مى برم .
۱۱۱۱.امام صادق عليه السلام :بار خدايا! با كمك تو ، صبح و شام مى كنيم و با كمك تو ، زنده مى شويم و مى ميريم ، و به سوى تو باز مى گرديم . به تو پناه مى برم از اين كه خوار كنم يا خوار شوم ، گم راه كنم يا گم راه شوم ، ستم كنم يا مورد ستم واقع شوم، ندانم يا مورد آزار نادان قرار گيرم .
