«و اسحاق و يعقوب را به او (ابراهيم) عطا كرديم و در ميان فرزندانش پيامبرى و كتاب قرار داديم و در دنيا ، مزدش را به او داديم و در آخرت نيز قطعاً از شايستگان خواهد بود».

«و بدين گونه ، يوسف را در سرزمين [مصر] قدرت داديم كه در آن، هرجا كه مى خواست، سكونت مى كرد . هركه را بخواهيم ، به رحمت خود مى رسانيم و اجر نيكوكاران را تباه نمى سازيم. البته اجر آخرت، براى كسانى كه ايمان آورده و پرهيزگارى مى نمودند، بهتر است».

«و چه كسى ـ جز آن كه به سبُك مغزى دچار شد ـ از آيين ابراهيم روى بر مى تابد؟ و ما او را در اين دنيا برگزيديم، و البته در آخرت [نيز] از شايستگان خواهد بود».

«و براى شما در زمين ، قرارگاه و تا چندى برخوردارى خواهد بود».

حديث

۱۳۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در حديث انذار عشيره ^۱ ـ: اى فرزندان عبد المطّلب ! به خدا سوگند، من در ميان عرب ، جوانى را نمى شناسم كه براى قوم خويش ، بهتر از آن چيزى آورده باشد كه من براى شما آورده ام. من ، خير دنيا و آخرت را براى شما آورده ام .

۱۳۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند ، هيچ كار نيكى از مؤمن را ناديده نمى گيرد ؛ بلكه به ازاىِ آن در دنيا عطا مى شود و در آخرت ، پاداش مى يابد.

«وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَـقَ وَ يَعْقُوبَ وَ جَعَلْنَا فِى ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَ الْكِتَـبَ وَ ءَاتَيْنَـهُ أَجْرَهُ فِى الدُّنْيَا وَ إِنَّهُ فِى الآخِرَةِ لَمِنَ الصَّــلِحِينَ» . ^۱

«وَ كَذَ لِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِى الاْءَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَيْثُ يَشَاءُ نُصِيبُ بِرَحْمَتِنَا مَن نَّشَاءُ وَ لاَ نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ * وَ لاَءَجْرُ الآخِرَةِ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ كَانُواْ يَتَّقُونَ» . ^۲

«وَ مَن يَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَ هِيمَ إِلاَّ مَن سَفِهَ نَفْسَهُ وَ لَقَدِ اصْطَفَيْنَـهُ فِى الدُّنْيَا و إِنَّهُ فِى الآخِرَةِ لَمِنَ الصَّــلِحِينَ» . ^۳

«وَ لَكُمْ فِى الاْءَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتَـعٌ إِلَى حِينٍ» . ^۴

الحديث

۱۳۸.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ في حَديثِ إنذارِ العَشيرَةِ ^۵ ـ: يا بَني عَبدِ المُطَّلِب ، إنّي وَاللّهِ ما أعلَمُ شابّا فِي العَرَبِ جاءَ قَومَهُ بَأَفضَلَ مِمّا جِئتُكُم بِهِ ، إنّي قَد جِئتُكُم بِخَيرِ الدُّنيا وَالآخِرَةِ! ^۶

أهمّية الدّنيا ودورها في بناء الآخرة

۱۳۹.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ لايَظلِمُ مُؤمِنا حَسَنَةً ؛ يُعطى بِها فِي الدُّنيا ويُجزى بِها فِي
الآخِرَةِ . ^۷