۷۰۲.امام صادق عليه السلام :هر كه دنيايش به كام او شد ، وى را در دينش متّهم كن .
۷۰۳.امام صادق عليه السلام :هر گاه كار دنيايت درست شد ، به ديندارى ات بدگمان شو.
۷۰۴.امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :
اين دنيا براى جوينده اش نيست / مگر رنج، و او خود نمى داند
دنيا اگر روى آورد، او را از دينش باز مى دارد/ و چون برود ، او را به فقر گرفتار مى سازد .
ر . ك : ج۲ ص۱۰۷ (بركت هاى زهد / درستى دين) .
۴ / ۱۱
لذّت نبردن از عبادت
۷۰۵.عيسى عليه السلام :به حق برايتان مى گويم: همان گونه كه بيمار به خوراك خوش مزه مى نگرد ، امّا از شدّت دردى كه دارد ، از آن لذّتى نمى برد ، دنيادار نيز به سبب عشق به ثروت، از عبادتْ لذّت نمى برد و شيرينى آن را نمى چشد. و همان گونه كه بيمار از نسخه طبيب حاذق، به خاطر اميد شفايى كه در آن دارد، لذّت مى برد ، امّا چون تلخى دارو و مزه اش را به ياد آورد ، شفا در نظرش تيره مى شود، اهل دنيا نيز از زرق و برق دنيا و انواع خوشى هايى كه در آن است ، لذّت مى برند؛ امّا چون غافلگيرى مرگ را به ياد آورند ، همه اين لذّت ها را بر آنان تيره و تباه مى سازد.
