365
دنيا و آخرت از نگاه قرآن و حديث ج1

ه ـ دنيا، دشمن دوستان و دشمنان خداست

۵۳۵.امام على عليه السلام :از دنيا بر حذر باشيد؛ چرا كه هم دشمن دوستان خداست و هم دشمن دشمنان او . دشمن دوستان اوست ؛ چون غمگينشان مى سازد، و دشمن دشمنان اوست ؛ چون فريبشان مى دهد.

و ـ از دنيا كاملاً بر حذر باشيد

۵۳۶.امام على عليه السلام :از دنيا كاملاً بر حذر باشيد و بار اندوه هاى آن را از دوش خويش برداريد؛ چون يقين داريد كه به زودى از شما جدا مى شود، و آن گاه كه بيش از هر زمان ديگر در دنيا شاديد، بيش از هميشه از آن بر حذر باشيد؛ چرا كه طالبِ دنيا هر گاه به شادى اى از آن دل گرم شود ، پيشامدى ناگوار ، او را از آن شادى خارج مى سازند، و هر گاه با اقبالى از دنيا شادمان شود، ادبارى از آن ، شادىِ او را به كامش تلخ مى گرداند، و هر گاه دنيا گامى براى او بردارد ، گامى به او پشت مى كند. پس، شادكننده دنيا فريبنده است، و سودمندِ آن ، زيانمند. آسايشش به گرفتارى پيوسته است، بودنش به نابودى واگذار شده است ، شادى اش با اندوه ، آميخته است، و غم هايش به ناتوانى مى انجامد.

۵۳۷.امام على عليه السلام :از دنيا حذر كنيد ، همچون حذر كردن دلسوز خيرخواه، و كوشاى رنجبر.

۵۳۸.امام على عليه السلام ـ در يادكرد معراج پيامبر صلى الله عليه و آله ـ :خداى متعال فرمود: «... اى احمد ! بپرهيز از اين كه چون كودك باشى كه هر گاه چشمش به سبز و زردى (چيزى رنگارنگ) مى افتد[ ، آن را مى خواهد]، و هر گاه شيرينى و ترشى به او داده
مى شود، فريب مى خورد». ۱

1.واژه هاى ميان قلاّب را از بحار الأنوار افزوده ايم.


دنيا و آخرت از نگاه قرآن و حديث ج1
364

ه ـ الدُّنيا عَدُوَّةُ أولِياءِ اللّهِ وأعدائِهِ

۵۳۵.الإمام عليّ عليه السلام :اِحذَرُوا الدُّنيا ؛ فَإِنَّها عَدُوَّةُ أولِياءِ اللّهِ وعَدُوَّةُ أعدائِهِ ، أمّا أولِياؤُهُ فَغَمَّتهُم ، وأمّا أعداؤُهُ فَغَرَّتهُم . ۱

و ـ اِحذَرُوا الدُّنيَا الحَذَرَ كُلَّهُ

۵۳۶.الإمام عليّ عليه السلام :اِحذَرُوا الدُّنيَا الحَذَرَ كُلَّهُ ، وضَعوا عَنكُم ثِقَلَ هُمومِها لِما تَيَقَّنتُم لِوَشكِ زَوالِها ، وكونوا أسَرَّ ما تَكونونَ فيها أحذَرَ ما تَكونونَ لَها ، فَإِنَّ طالِبَها كُلَّمَا اطمَأَنَّ مِنها إلى سُرورٍ أشخَصَهُ عَنها مَكروهٌ ، وكُلَّمَا اغتَبَطَ مِنها بِإِقبالٍ نَغَّصَهُ ۲ عَنها إدبارٌ ، وكُلَّما ثَبَتَت عَلَيهِ مِنها رِجلاً ۳ طَوَت عَنهُ كَشحا ۴ ، فَالسّارُّ فيها غارٌّ ، وَالنّافِعُ فيها ضارٌّ ، وُصِلَ رَخاؤُها بِالبَلاءِ ، وجُعِلَ بَقاؤُها إلَى الفَناءِ ، فَرَحُها مَشوبٌ بِالحُزنِ ، وآخِرُ هُمومِها إلَى الوَهنِ . ۵

۵۳۷.عنه عليه السلام :اِحذَروها حَذَرَ الشَّفيقِ النّاصِحِ ، وَالمُجِدِّ الكادِحِ . ۶

۵۳۸.عنه عليه السلام ـ في ذِكرِ حَديثِ مِعراجِ النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله ـ :قالَ اللّهُ تَعالى : . . . يا أحمَد ، احذَر أن تَكونَ مِثلَ الصَّبِيِّ إذا نَظَرَ إلَى الأَخضَرِ وَالأَصفَرِ [ أحَبَّهُ ] ۷ ، وإذا اُعطِيَ شَيئا
مِنَ الحُلوِ وَالحامِضِ اغتَرَّ بِهِ . ۸

1.تنبيه الخواطر : ج ۲ ص ۱۱۵ .

2.نَغَّصَه : كَدّرَهُ (القاموس المحيط : ج ۲ ص ۳۲۱ «نغص») .

3.كذا في المصدر والصحيح «كلما ثبتت عليها منه رجلٌ» .

4.طوى فلان عنّي كشحه : إذا قطعك وعاداك (الصحاح : ج ۱ ص ۳۹۹ «كشح») .

5.بحار الأنوار : ج ۷۳ ص ۱۰۹ ح ۱۰۹ نقلاً عن عيون الحكم والمواعظ .

6.نهج البلاغة : الخطبة ۱۶۱ .

7.ما بين المعقوفين أثبتناه من بحار الأنوار .

8.إرشاد القلوب : ص ۱۹۹ ـ ۲۰۰ ، بحار الأنوار : ج ۷۷ ص ۲۲ ح ۶ .

  • نام منبع :
    دنيا و آخرت از نگاه قرآن و حديث ج1
    سایر پدیدآورندگان :
    مؤلف : محمدي ري شهري محقق همكار : سيد رسول موسوي ، مترجم : حميد رضا شيخي
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1384
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 68992
صفحه از 476
پرینت  ارسال به