۴۲۴.الكافى ـ به نقل از محمّد بن عجلان ـ :نزد امام صادق عليه السلام بودم كه مردى به ايشان از تنگ دستى شِكوه كرد. به او فرمود: «صبر كن . به زودى خداوند ، گشايشى در كار تو خواهد داد».
آن گاه ، ساعتى سكوت كرد و سپس ، رو به آن مرد كرد و فرمود: «از زندان كوفه برايم بگو كه چگونه است؟» .
گفت: خداوند ، به سلامتت بدارد! تنگ و بدبوست و زندانيان در بدترين وضع به سر مى برند .
امام عليه السلام فرمود : تو هم [در اين دنيا] در زندانى . پس مى خواهى در آن ، در گشايش و آسايش باشى؟ مگر نمى دانى كه دنيا ، زندان مؤمن است؟!» .
۴۲۵.امام صادق عليه السلام :از جمله اندرزهاى خداوند به عيسى بن مريم عليهماالسلام اين بود كه به او فرمود: «... اى عيسى! دنيا، زندانى تنگ و بدبو و وحشتناك است و در آن ، گاه چيزهايى مى بينى كه گردنگشان بر آنها پاى مى فشارند. پس، از دنيا بپرهيز كه همه ناز و نعمت دنيا ، از بين رفتنى است و ناز و نعمتش جز اندك نيست».
ر . ك : ج۲ ص۱۸۹ (دنيا را زندان خود بشمار) .