۴۰۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دنيا، سراى كسى است كه سرايى ندارد و دارايىِ كسى است كه مالى ندارد و كسى از بَهرِ آن گِرد مى آورد كه خِرَد ندارد و كسى در پىِ خواسته هاى دنيوى مى رود كه فهم ندارد، و كسى بر سرِ دنيا دشمنى مى ورزد كه شناخت ندارد و كسى به خاطر آن حسادت مى ورزد كه دانايى ندارد و كسى براى آن تلاش مى كند كه [به آخرت] يقين ندارد.
۴۰۶.امام على عليه السلام ـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ :دنيا ، سراى كسى است كه سرايى ندارد و كسى به آن شاد مى شود كه خِرد ندارد . پس دنيا را در جايگاه [واقعى [خودش قرار دهيد.
۴۰۷.امام صادق عليه السلام :روزى پيامبر صلى الله عليه و آله در حالى كه غمگين بود ، بيرون آمد. فرشته اى باكليدهاى خزانه هاى زمين ، نزد ايشان آمد و گفت: «اى محمّد! اينها كليدهاى خزانه هاى زمين است . پروردگارت به تو مى گويد: [خزانه ها را] باز كن و از آنها هر اندازه كه مى خواهى ، بردار ، بى آن كه از آنچه [از مقام و پاداش] نزد من دارى ، چيزى كم شود».
پيامبر خدا فرمود: دنيا ، سراى كسى است كه سرايى ندارد و كسى براى آن گِرد مى آورد كه خِرد ندارد.
فرشته گفت: «سوگند به آن كه تو را به حق به پيامبرى برانگيخت، هنگامى كه در آسمان چهارم كليدها به من داده شد ، از فرشته اى نيز شنيدم كه همين سخن را مى گفت» .
۱ / ۳ ـ ۱۱
نزديك ترين سرا به خشم خداوند
۴۰۸.امام على عليه السلام ـ در وصف دنيا ـ :نزديك ترين سرا به خشم و ناخشنودى خداوند و دورترين سرا به خشنودى خداست. پس ـ اى بندگان خدا ـ غم ها و
مشغله هاى دنيا را از خود ، كم كنيد؛ زيرا به جدايى دنيا و ناپايدارى حالات آن ، يقين داريد.