۱۵۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بنده بايد از دنياى خويش براى آخرتش ، از زندگى اش براى مرگش و از جوانى اش براى پيرى اش توشه برگيرد؛ زيرا كه دنيا براى شما آفريده شده است و شما براى آخرت ، آفريده شده ايد.

۱۵۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بنده مؤمن ، بايد از خود براى خود، و از دنياى خود براى آخرتش بهره برگيرد.

۱۶۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هركه در دنيا توشه برگيرد، در آخرت سودش مى دهد.

۱۶۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مؤمن ، توشه فراهم مى آورد و كافر به كامجويى مى گذرانَد.

۱۶۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند ـ تبارك و تعالى ـ ... دنيا را سراى عمل قرار داد و آخرت را سراى آسودن ، «تا كسانى را كه بد كرده اند ، به سزاى آنچه انجام داده اند ، كيفر دهد، و آنان را كه نيكى كرده اند ، به نيكى پاداش دهد» .

۱۶۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شما امروز در آمادگاهيد ^۱ و فردا در [ميدان] مسابقه . جايزه اين مسابقه ، بهشت است و خطّ پايان [براى بازنده] ، آتش.

۱۵۸.عنه صلى الله عليه و آله :لِيَتَزَوَّدِ العَبدُ مِن دُنياهُ لاِآخِرَتِهِ ، ومِن حَياتِهِ لِمَوتِهِ ، ومِن شَبابِهِ لِهَرَمِهِ ؛ فَإِنَّ الدُّنيا خُلِقَت لَكُم ، وأنتُم خُلِقتُم لِلآخِرَةِ . ^۱

۱۵۹.عنه صلى الله عليه و آله :لِيَأخُذِ العَبدُ المُؤمِنُ مِن نَفسِهِ لِنَفسِهِ ، ومِن دُنياهُ لاِآخِرَتِهِ . ^۲

۱۶۰.عنه صلى الله عليه و آله :مَن يَتَزَوَّد فِي الدُّنيا يَنفَعهُ فِي الآخِرَةِ . ^۳

۱۶۱.عنه صلى الله عليه و آله :المُؤمِنُ يَتَزَوَّدُ ، وَالكافِرُ يَتَمَتَّعُ . ^۴

۱۶۲.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ ـ تَبارَكَ وتَعالى ـ . . . جَعَلَ الدُّنيا دارَ الأَعمالِ ، وجَعَلَ الآخِرَةَ دارَ القَرارِ «لِيَجْزِىَ الَّذِينَ أَسَـئُواْ بِمَا عَمِلُواْ وَ يَجْزِىَ الَّذِينَ أَحْسَنُواْ بِالْحُسْنَى» ^۵ . ^۶

۱۶۳.عنه صلى الله عليه و آله :أنتُم اليَومَ فِي المِضمار ^۷ وغَدا فِي السِّباقِ ، فَالسَّبقُ الجَنَّةُ
وَالغايَةُ النّارُ . ^۸